Иймээс ч ээлжийн амралтаараа элдэв халтуур энэ тэр хайх хэрэг гарсангүй, зүгээр л эмнэлэгт хэвтэж биеэ сувилуулахаар шийдсэн юм. Үргэлж оюуны ачаалалтай байдаг болохоор ядаргаагаа эмчлүүлж, биеэ сувилах нь юун түрүүнд шаардлагатай болоод байв. Түүний өрөөнд 60-тай нэг хөгшин хамт эмчлүүлж байсан агаад нөгөөдрөөс эмнэлгээс гарах байлаа. Ганаа эмнэлэгт хэвтсэнээс хойш хоёр цагийн дараа ерөөнийхөө сувилагчиин нүүр царайг харах боломж тохиосон юм. Гэвч энэ бол зүгээр л бие биенийхээ нүүр царайг харсан энгийн нэг уулзалт байсангүй, ялангуяа Ганаагийн хувьд үгээр хэлшгүй, төсөөлшгүй гайхамшигтай учрал байлаа.
Тэрхүү сувилагчийг Ариунаа гэдэг. Нас нь 18-19 орчим, яг л эрх танхи жаахан охин шиг царайтай бүсгүй байв. Цав цагаахан арьсан дээр нь хөөрхен алаг нүд, час улаанаар будсан уруул ззрэг нь дээд зэргээр зохижээ. Өндәр гуалиг турьхан биендээ эмнэлгийн
цагаан халаад нөмөрч, сайхан тэгш шилбэндээ өндәр өсгийт ємссөн нь тун ч догь харагдана. Ариунаа Ганаагийн судсыг нь барих гээд зөөлхөн, халуухан гараараа биед нь хүрэхэд тэрний биеэр цус лугшин хуралдах шиг болно. Бас “Ямар хоол идэх вә?”, “Бие чинь өвдөж байна уу?”, “Юу уумаар байна” гэхчлэн гайхамшигтай инээмсэглэлээ хайрлан асуух нь туйлын таатай, яг л тэрний эхнэр шиг халамжтай санагдана.
Ганаа тэрэнтэй уулзах бүрт хэлэх үгээ олж ядан, гоо үзэсгэлэнд нь цочирдон биеэ бариад байдаг байлаа. Гэвч тэрэнтэй хоёулхнаа үлдэх боломж ер олдохгүй л байв. Шөнийн 12 цагт сувилагч Ариунаа тариа хийхээр орж ирдэг юм. Єглөө 8 цаг 30 минутаас эхлэн хоёр цаг тутам түүнтэй уулзана. Ганаа түүнтэй нэг унтчих боломж олддог болов уу гэж бодолхийлэвч энә нь хирээс хэтэрсэн санаашрал мэт санагддаг байв. Хоёулхнаа үлдэх боломж олдвол үзээд алдахсан даа гэж бодно.
Гэтэл ашгүй түүний хажуугийн орон дээр хэвтэж байсан хөгшин өвгөн арай гэж нэг юм эмнэлгээс гарлаа. Ийнхүү Ганаа өрөөндөө ганцаараа үлдэв. Ариунаатай хоёулхнаа дандаа уулзан, дотночлон ярилцах болов. Заримдаа Ганаа Ариунаагийн гарыг зеөлхєн илэхэд цаадах нь бүр хариу илэн таалах болсон нь тvvнд маш их урам зориг өгөв.
Тэр нэгэн өдрийн шөнийн 12 цагт Ариунаа сүүлчийн тариагаа хийхээр өрөөнд орж ирэв. Тариагаа хийхээр орон дээр нь суухад Ганаа шууд гарыг нь атган энхрийлән таалж эхлэв. Тэр сзрэмжилсэн байдалтай ийш тийш харснаа тvvний гарыг ч хәриу энхрийлэв. Удалгүй Ганаа түүнийг бүр тэврэн авахад тэр “Яах гээд байгаа юм бэ, та” гэж мултрахыг оролдсон ч чадсангүй. Ганаа түүний уруул дээр нь зөөлен үнсээд авав. Бусгүй уруулаа зугтаәлган хэсэг маягласнаа хариу үнсэн озов. Тэр хоёр бие биөнийгээ янаглан хайрлан үнсэлцэж гарлаа.
Ганаа бүр ихэд урамшин түүний эмнэлгийн цагаан халаадных нь товчийг тәйлахаар оролдоход Ариунаа мулт үсрэн холдохыг хичээснээ “Та яах гээд байгаа юм бэ? Болохгүй ээ” гэж ихэд энхрийлэн хэлэх нь яг л онгон охин анхны учралынхаа үеэр хэлдэг үг шиг сонстоно. Ганаа мөчөөгөө өгсөнгүй оролдсоор халаадных нь товчийг тайлж чадав. Тэгээд цээжийг нь нүцгэлэхээр оролдохуйд Ариунаа халаадаа муухай болчих вий гэж сэрэмжилсэн аятай өөрөө гулгуулан тайллаа.

Одоо Ариунаа зөвхөн левчик, турсик, шилэн трико гуравтай л түүний өмнө сууж байлаа. Ганаа орноосоо босон түүнтэй зэрэгцэн сууж бие биенийгээ баахан үнсэн таалав. Тэгээд Ганаа түүнийг гар дээрэә өргєн орон дээр хэвтүүлэн өөрөө дээр нь мордон гарлаа. Ариунаа “Яах юм бэ? Болъё, тэгэх үү” хэмээн учирлах авч өөрөө нэгэнт дур тачаалдаа мансуурсан тул эсэргүүцэх ямар ч тэнхэлгүй болжээ. Ганаа түүний хүзүү, чих, нуд гээд л үнсаж болох газар болгоныг нь энхрийлэн таалав. Ариунаа ч “аахх” хэмээн дуу алдан гиншинэ. Ганаа дараа нь доошилж түүний хөхөвчийг нь тайлав. Ариунаа гараа дээш нь өргән дэмжин тусалж өглөө.

19-хөн настай охины хөх нь чилгэр залуухан, хөхнийх нь товч яв ягаахан агаад үнсэн таалж, энхрийлэх тусам улам бүр хатуурна. Ганаа хөхнийх нь товчийг хөхөхөд Ариунаа тачаадсандаа түүнийг гараараа зайлуулахыг оролдохоос гадна даанч энхрийгээр дуу алдах аж. Ганаа бүсгүйн хөхийг нь ханатал таалаад улмаар хүйс, бэлхүүсийг нь энхрийлж эхлэв. Бүсгүйн арьс дэндүү эмзэгхэн торго дурдан шиг л зөөлхөн ажээ. Хүйсийг нь таалахад бүсгүй ихэд дуртай бололтой “ахиад ахиад” хэмээн амандаа үглэж байв.
Янаглал, дурлалын оршил хэсэг үргэлжилсээр Ганаа түүний дотоожийг нь тайлахаар оролдоход бүсгүй мән л эсэргүүцэх дүр үзүүлэв. Гэвч сүүлдээ бүр хөлеө нугалан бөгсөө өргән дотоожоо тайлах боломжийг олголоо. Одоо Ариунаа түүний өмнө ямар ч хувцасгүй, чармай нүцгэн хэвтэж байна. Цав цагаан даавуун дээр хэвтэх чармай нүцгэн түүний дүр зураг Ганаад маш хүчтэй сэтгэгдэл төрүүлж дур тачаал нь улам бүр бадран асав. Ганаа Ариунаагийн эмзэг нандин эрхтэнг нь амаараа таалж хэлүүг нь энхрийлэн хөхөхөд улам бүр хатууран томбойх агаад эрхтнээс нь шингэн зүйл гарч нойтон болжээ. Бүсгүй ухаанаа алдан орь дуу алдаж байснаа дур тавьж орхив.
Харин Ганаа дур тавиагүй тул єнєєх том эрхтнээ бүсгүйн нандин эрхтэнд тулгаж байгаад тултал нь оруулав. Бүсгүйн дур хүсэл ч асаж өмнөөс нь тосгуулан хөдөлж гарлаа. Эр, эм хүмүүсийн тачаадсан дуун өрөөгөөр нэг хадаж эхлэв. Удалгүй тэр хоёр яг зэрэг тавьж усан хулгана болтлоо ядарчээ. Тэр хоёр бие биенийгээ таатайяа ширтэцгээнэ. Энэ цагаас хойш Ариунаа шенө болгон Ганаа дээр ирэх болсон ба дандаа чармай нүцгэн биен дээрээ зөвхен халаад нөмөрсөн байдаг байв. Тэгээд шууд халаадаа угз татан хаяад нүв нүцгэнээр өвөрт нь орж ирнэ. Ганаагийн хувьд үнэхээр аз жаргалтай байсан ч гэлээ эмнэлгээс гарах болохоор яана аа гзж бодохоос л хамгийн аймшигтай санагдаж байлаа.