гоожтол буу халдаг аж. Мань эрийг нэг яриад эхлэхэд тэр авто баазад тээвэрт гарах жолооч олддоггүй байлаа. Цанлиг Монгол орны бүх аймаг, сумаар хөндлөн гулд тээвэр хийхдээ олон янзын бүсгүйчүүлтэй унтаж явсан гэж ярих. Гэхдээ Архангай аймгийн харъяат “Хавчаар” хэмээх Бямбацэцэгтэй унтсанаа одоо хүртэл мартаж чаддаггүй гэнэ. Мань эрээс тэр хүүхний тухай асуухад нүд нь сэргэж гуяа алгадаад “Тэр хүүхэн мөн ч зангарагтай үздэг байсан шүү. Одооны муусайн охидын дэргэд бол дархан аварга байлаа. Анх би Архангайд очоод жолооч нараас “Өвөр дулаацуулчих олигтойхон чавганц байна уу. Эмнэг хангал хамаагүй, сургаад өгье” гэж томорлоо. Тэгтэл жолооч нар “Манай энд “Хавчаар” Бямбацэцэг гэдэг айхтар дур тачаалтай хүүхэн бий болчихоод байна. Бид нар хангаж чаддаггүй. Олон газраар явж хөнжлийн эрдмийг гаргууд эзэмшсэнээрээ чи л дарж өг” гэдэг юм байна.

Би ч яахав залуу ч байсан, чадалтай ч байж түүний гэрийг заалгаж аваад яваад очлоо. Очтол тахимаа шүргэсэн урт хар гэзэгтэй бүдүүн бор хүүхэн хонины толгой хуйхлаад сууж байна. Би оруутаа л хэрэг зоригоо хэлээд тавьтал өнөө хүүхэн “За яасан их үгтэй турсага вэ” гэнгүүтээ намайг бариад авлаа. Ах нь багадаа сурсан дархан мэх сээрэн дунгуйгаа хийгээд далаар нь цэвэр тавих гэтэл өнөө хүүхэн чинь чөлөөт бөхийн мост эргээд дээр гарчихдаг байна шүү. Би ч эвгүй хүнтэй учирлаа гэж бодож хэвттэл Бямбацэцэг өмдийг маань шувт татаад тайлчихлаа. Тэгээд өрөөсөн хөлнөөс маань татаж эрхтнийг маань харчихаад “Ойрд үзэгдээгүй хушигтай эр үү, үгүй юу. Алив тэр орон дээр гараад хэвт” гэж хүнгэнүүллээ. Бямбацэцэг тэр даруйдаа хуйхалсан толгойгоо чанаад өмнө минь тавилаа. Би ч яахав хээрийн хүн хээгүй гэгчээр хонины толгойг сайн гэгчийн мөлжөөд тархийг нь хагалж идлээ. Тэгээд дараа нь өнөө хүүхэн чинь ус халааж намайг түмпэнд шалдан зогсоож байгаад зулам угаачихдаг юм байна.

Би ч хир хурнаасаа салаад хэвтэж байтал Бямбацэцэг “Детский крем”-ээр бүх биеийг маань тослоод өвөрт ороод ирлээ. Ах нь ч яахав сурсан зангаараа орос талх шиг том хөхийг нь үнсээд дээр нь гарах гэтэл тэр “Чи биш би” гэдэг байна шүү. Миний гэдэн гэнэт хөдлөөд “Нөхөр минь чи аятайхан байгаарай. Хэзээ эмэгтэй нь дээрээ гардаг байсан юм бэ. Тэгж ч ярихгүй шүү” гээд мордох гэтэл өнөөх чинь тэврээд авлаа. Би мултрах гээд гараа сугалж чаддаггүй. Бямбацэцэгийн булчин шөрмөс нөгөө Шварцнеггер л гэсэн үг. Тэгэнгүүтээ мань хашир миний хөлийг хүчээр алцайлгаад өнөөхөөрөө таглаад авлаа. Би эрхтнээ бултгас хийлгээд гаргачих санаатай хэд хэд займчтал мань хүүхэн хоёр хөлөө зөрүүлээд хавччихлаа. Би сая л түүний “Хавчаар” хочийг нь ойлгосон юм. Тэр хүүхэн яг л эрэгтэй хүн шиг муу ахыг чинь янцаглуулан цохиж гарлаа. Үе үе хоёр алгаараа хацрыг маань хавчиж байгаад хүчтэй сорон үнсэх юм. Тэгтэл би удалгүй дур тавьж орхилоо. Гэтэл нөгөө барам шиг хүүхэн чинь дээрээс буудаггүй шүү. Аргаа бараад “Хөөе нөхөр минь одоо болно” гэхэд тоож байгаа шинж алга. Миний муу эрхтэн тэнд хавчуулагдчихаад хятад бохь шиг сунгуулаад л байлаа. Тэгтэл ч удалгүй миний муу өнөөх бас эвлээд ирлээ. Ээ бурхан минь, хэд ч тавьж байгаа юм бэ бүү мэд.

Хүний эрхэнд орохоороо энэ муугийн ажиллаж байна гэж жигтэйхэн. Бямбацэцэг ч үе үе хүчтэй үнсээд намайг цохиод байлаа. Миний ядарч байна гэж тоймгүй. Хөлс гараад л хамаг хөнжил гудас шал ус. Би сүүлдээ нойрондоо дийлдээд зүүрмэглэх аядахад Бямбацэцэг уухичсаар л байх юм. Түүнийг үе үе хүчтэй цохихоор нь би цочиж сэрээд л. Ашгүй тэгтэл өглөө болж Бямбацэцэг над дээрээс буулаа. Тэгэнгүүт нь би бэлэг эрхтнээ байна уу, үгүй гэж үзлээ. Байх нь байна аа. Гэхдээ тугалд навшуулчихсан үнээний хөх шиг жижигхээн улцайсан цагаан юм харагдсан шүү. Намайг буцах болоход Бямбацэцэг нулимс унагаад л сүү өргөөд үлдсэн дээ хөөрхий. Тэднийхээс гараад явахад хажуугаар өнгөрч яваа хүүхнүүд жижигхэн, амтгүй гамбир шиг санагдаад л… Ай даа, Архангайн “Хавчаар” Бямбацэцэг шиг хавчдаг хүүхэн ч одоо байхгүй биз дээ. “Санаанаас ердөө гардаггүй сайхан хар нүд байдаг” гэдэг шиг сэтгэлээс гардаггүй секс гэж байдаг юм даа дүү нар минь” гэж түүнийг сургамжилж байтал манаач эр хүрч ирээд “Хөөе Цанлиг аа, эхнэр чинь дуудаад байна” гэв. Мань эр яриандаа хоргодонгуй байж байтал нэг бүдүүн бор авгай хүрч ирээд “Юу гэж худлаа донгосоод алга болчихов оо.

Цаана чинь зах хаах гээд байна” гэхэд Цанлиг “Бямбаа минь одоохон” гээд машин руугаа ухасхийлээ. Ингэж тус баазынхан гэм хоргүй гэнэн худалч Цанлигийн эхнэр Бямбацэцэгийг анх удаагаа харсан юм даа. Хонгор минь намайг жаргаа Заяажаргал Буянг ажлаасаа ирэхэд нь их л халамжлан хоолыг нь зөөж өгнө. Юу ч хэлсэн уриалагхан аашлах нь ер бусын агаад нэг л нууцлаг.-Миний найз ядарч байгаа байх, зуу татчих хэмээх "Чингис" гаргаж ширээнээ тавиад болор жvнзэнд хийж барихуйд. -Чи минь юу болоод л архи дарс болоод байна даа! Хэмээн тээнэгэлзсэн аястай өгvvлэхvйд. Заяажаргал сэтгэл булаам инээмсэглэн жимгэр улаахан уруулаадарж. -Чшш чимээгvй! Өнөөдөр тусгай өдөр, товчхондоо бол миний мэдлийх байх болно. Би бvхнийг удирдаж зохицуулна. Харин чи миний хэлсэнийг vг дуугvй биелvvлнэ шvv хэмээн эрхлэнгvй хэлээд -Жонноос илгээмж ирсэн байсныг авчирсан шvv. -Өө юу н сайн юм бэ! Би шуудан орж авья гэж санаж байгаад мартчихсан байна.

-Миний хань ашгvй авчихаа юу! Ухаантай ш дээ! гээд духан дээр нь vнслээ. -Тэгээд! Захиандаа сонин юм юу бичсэн байна? -Саяхан хvvтэй болсон энэ тэр гээд олон зvйл байна лээ! Xожим өөрөө уншаарай! -Харин шинэ кино явуулсан байна. Би чамайг ирэхээс өмнө харж байсан юм. Хоёулаа vзье тэгэх vv? гээд босоход нь нvцгэн биен дээрээ хөнтөрсөн халаадны хормой дэрвэж тvvний тэгш гуалиг хөл хэзээд сэтгэлийг соронзон мэт татах өгзөг нь гялсхийн өнгөрөхөд Буян гараас нь татан, араас нь бэлхvvсээр нь тэврэн хvзvvн дээр нь vнсээд халаадны энгэрийг задгайлах гэхvйд. -Одоо биш ээ! Чи сууж бай хоёулаа эхлээд кино vзье! гээд зурагт ОУБ-гээ асаагаад буцаж дэргэд нь суугаад -Томоотой байна шvv кино дуустал ямар нэг илvv дутуу зvйл байхгvй шvv! гэж учирлах захирахыг хослуулан хэлээд хацар дээр нь хөнгөхөн vнслээ...Алтан шаргал vстэй, голдуу авто спорт сонирхогчид л өмсдөг савхин хvрэмтэй, дэгжин маягийн тун зохимжтой хувпласан. Ази төрхтэй нvvрэндээ тодоос тод хөндлөн шивээстэй царайлаг эр, харваас илт бие хамгаалагч гэж тааж болохуйц бадируун, боловсон хувцласан европ эртэй тансаг шилтгээний зочдын өрөөнд ярилцаж буйгаар эхлэх энэ кино Буянд нэг л танил... -Хонгор минь дэмий юм vзэж байхаар унтаж амрах юм биш vv! -Vгvй ээ! Сонирхолтой л байна ш дээ! Миний хань ядраад байгаа юм уу? -Гэхдээ ганцхан удаа би гуйж байна хэмээн өгvvлээд vнсэхэд Буян эсэргvvцэж чадсангvй. -...Миний хатагтай таныг ажилд авахыг зөвшөөрсөң.

Та хэзээ ажилдаа орох боломжтой вэ? -Хэзээ ч байсан болно, таныг ир гэсэн vед би бэлэн байх болно. Харин ноён Том би юу хийх вэ? -Сайн байна, та хvсвэл одоо ч ажлаа эхэлж болно. Та хатагтай Линдагийн юу хvссэнийг Ялейтэй хамтран гvйцэтгэх болно... гээд гаднаас орж ирсэн солонгос, японы эрлийз бvсгvйг зааж -Энэ vзэсгэлэнт бvстvй бол Мей гээд танилц гэхэд мань эр -Тони... хэмээн нэрээ хэлээд -Тусалж байхыг хvсье! гэснээр ярилцдага дууслаа. ...Гоёмсог өрөөний тэн хагастай тэнцэх өргөн орон дээр хэвтэн сэтгvvл vзэж асан Линда Тониг орж ирэхvйд босож ирээд увдист илдийг нь хувцасны гаднаас илж vзээд -Ноён Тони та vvнийхээ ид шидийг vзvvлж уйтгарыг минь сэргээж болохсон болов уу гэж өдсөн, урин тачаангvй өнгөөр хэлэхэд -Vгуй ээ хатагтай уучлаарай! Ингэж болохгvй ш дээ! Ноён Том, хатагтай Мей нар ороод ирвэл эвгvй ш дээ хэмээн хойш ухран өөрөөнөөс гарах гэвээс -Би хусэх юм бол бvх зvйл болно. Тэгээд ч ноён Том ажлаар гадагш гарсан эзгvй байгаа.

Мей биднийг ойлгож харин ч дэмжих болно гээд хариу хэлэхийн зуур эгээ л ан руугаа довтлох өлөгчин бар мэт тvvний хvзvvдэн янат тачаангvй vнсэхэд мань эр яахаа мэдэхгvй тvvний тэнгис мэт гvн цэнхэр нvдийг ширтэн, тариан тvрvv лугаа сул асгарах торгомсог vсийг илбэн байсан. Дvр хvслийг цогидоож Линдагийн тэгш чилгэр мөр, хvзvv гээд ил гарсан хэсэг бvхнийг хөврөх мэт vнсэж, амгvй мэт сулбайн унжиж асан гар нь хаа таарсан хэсгээ илж таалан хэсvvчлэхэд Линда дуу алдан нумраж мань эрийг vнсэн таалахад -Хонгорхон Тони минь чамайг бvсгvй хvнийг жаргаах нууц шидтэй гэдгийг чинь анх хараад л мэдэрсэн юм зөн совин минь намайгхуурсангvй гэж өгvvлэн чихний омгийг ирвэгнvvлэн гижигдэн хэлээд, цамцны завсар гараа шургуулан цээжийг нь гижигдэн гvйлгэхэд Тони галзуурсан хvсэлдээ хөтлөгдөн Линдагийн даашинзны энгэрийг хvй татна задгайлж тvvний хас цагаахан хөхний vзмэн ягаан товчийг хэлээрээ эрвэгнvvлэн оролдож доошилсоор элсэн цөл дахь баянбvрд шvрэн улаан сарнайн дэлбээг, хvчирмэг гарын бахим хуруундаа зөөлөн илбэхvйд нэн мэдрэг цэцгийн цоморлиг эгшинээ хумин дахин дэлбээлэн шvvдэртэн энэ бvхэн алд тос орхисон мэт Линдагийн дур хvслийг галзууруулан мань эрийн ёслолын буудлага хийхэд бэлхэн болсон увидист илдийг хувцаснаасаа суга татан аргаж төөлөх гэсэн мэт барьж хэсэг сонжоод

-Vнэхээр бvсгvй хvнийг жаргааж чадах vнэхээр хосгvй нандин эрдэнэ юм гэж өөрийн эрхгvй бахархан дуу атдааддогшин улаан илдийг хаш гантиг дундах агуйдаа зочлуулахад Тони, Уянга тансаг дууг хэсэгтээ цуурайтуулаад эгээ л шархтсан чоно эргэж ноцох лугаа, уулын бvргэд олзоо шvvрэн дvvлэх шиг хундаг өргөн орон дээр хэвтvvлэн тvvний тэнгис мэт гvн цэнхэр нvд, уруулыг vнсэн доошилсоор тvvний оросын цагаан хус мэт тэгш гуалиг хөлийг тахимаар нугалан, тансаг хархан буган дундах гал улаан сарнайн дэлбээг ярж тэнэмэл аварга могойгоо зочлуулахад -Хонгор минь, битгий залхуураад бай л даа. Өшөө хурдан хэмээн дуу алдан уруулаа хэмлэн гиншин -Та хоёрт ямар нэг тусламж хэрэггvй биз гэсээр юу ч болоогvй мэт инээсээр Мейг орж ирэхэд Тони урилгагvй зочины зvг таатай хараад -Vгvй баярлалаа! Хатагтай хэмээн хэлэхэд Линда маш урин тачаангуйгаар -Мей чамайг энд бидэнтэй vлдэн хамт цэнгэх аваас бид баяртай байх болно тиим vv? гэж мань эрийн зvг дэмжлэг авах гэсэн мэт харахадТони эргэлзсэн маягтай хариу эс өглөө. ...Буянзаяа Жаргалыг аргадах мэт vнсээд -Миний хайрт одоо амрах юм биш vv! Шап утгагvй ур дvй муутай юм бvр дургvй хvрчихлээ.

-Би дуусган чи ч бас надад хань болохгvй юм уу? гэхvйд шууд татгалзаж чадахгvй эвшээгээд буцан суулаа. -Линда, Мей, Тони гурвыг хендлөнгөөс харсан хэнд ч могойн чуулган, зэл хаялж ургах далдын ургамалыг санагдуулам ороолдож эргэж хөрвөөлдөн -Мейгийн жаргалын vvдэн асраас, Линдагийн цэцэгт төгэл рvv шилжих тэнэмэл могой толгойгоо цогнойлгон өндийгөөд цагаан уул цэцэгсийн дэлбээг агаарт бударган хийсгэхэд Линда, Мей хоёр тосон авч хvртснээр кино дууслаа. -Заяажаргал аятайхан инээгээд Буян руу тунирхсан өнгөөр -Чи хvсэх юм бол бvсгvйчvvдийг жаргааж чаддаг юм байна ш дээ! гэхэд -Кино эхлэхээс, төгсөх хvртэл юу гэж гэргийдээ тайлбарлахаа бодож эвлvvлж ядсан бvхэн салхинд ор мөргvй хийсэн одож -Vгvй ээ! Энэ нэг тиймхэн юм болох нь ч болчихсон юм аа. -Би кино болчих юм гэж бодоогvй юм шvv. Мэдсэн бол ална гэсэн ч ямар ч авьяасгvй байж оролцохгуйг минь чи мэднэ ш дээ! -Жонни л нэ ийм ажил байна гэж зуучилсан юм. -Чи миньухаантайсан намайгуучил! Дахин ийм зvйл давтагдахгvй хэмээн утга учиргvй зvйлсийг хий дэмий дээр дээрээс нь давхцуулан хэлэхэд Заяажаргал адтайхан зальжин инээж -За яах вэ! Чамайг уучлах талаар бодолцож болох л юм. Гэхдээ хэмээн vгээ таслахад тvvний юу хэлэх гэснийг бvгдийг харцнаас нь ухаарсан Буян -Чиний минь хvсэл надад бурханы зарлиг лугаа байх болно гээд гар дээрээ өргөн унтлагын өрөө рvvгээ одлоо.