-Нэвтрүүлэг чинь хэдэн жил болчихов оо?
-Дөрвөн жил болж байна. Хийсэн дугааруудаа тооцвол их тоо гарна л даа. Заримдаа долоо хоногийн өдөр бүр эфиртэй байдаг байлаа.

-Өөдөө ургах нартай уралдаж ажилладаг байх. Хэдийнээс ингэж их ажилд улайран зүтгэх болов оо?
-Би угаасаа л ажил хийх дуртай. Би оюутан байхдаа амралтаараа оёдлын үйлдвэрт ажилладаг байлаа.

-Оёдолчин уу?
-Үгүй ээ. Би тэр оёдлын машин дээр нь хөлөө ч тавьж үзээгүй. Туслах ажилтан хийдэг байлаа. Дамжлаган дээр ч юм уу. Тэгээд өвчтэй, чөлөөтэй байгаа хүмүүсийн ажлыг давхар хийчихнэ. Тэгэхээр арай ахиу цалин авч сургалтын төлбөрөө төлчихдөг байсан юм. Тэр ч байтугай би үйлдвэртээ их нэр хүндтэй ажилтан байсан юм шүү. Ажил сайн хийдэг гээд. Тэрнээс өмнө бүр арван жилийн сургуульд байхдаа хүртэл ажиллаж л байсан.

-Өөдөө ингэж их ажилладаг нь юуных вэ? Ажиллах дуртай байна уу, эсвэл амьдрал шаардаад байна уу?
-Тэгэлгүй яах юм бэ? Өнөөгийн энэ нийгэмд ажил хийхгүй бол аз жаргалыг олж авч чадахгүй шдээ. Аз жаргал гэдэг эцэстээ сайхан амьдрал юм. Бид энэ хорвоод яах гэж ирсэн юм. Утга учиртай амьдрах гэж ирсэн. Тийм болохоор би өөрийнхөө амьдралыг өөрөө л зохиож байна. Өөдөө гэдэг хүн энэ хорвоод ирсэнийхээ утга учрыг биелүүлэхийн тулд зүтгэх хэрэгтэй. Тиймээс би ажиллаж байна. Өшөө ч ажиллах болно. Ер нь би ажлаасаа кайф авч өөрийнхөө хийж байгаа ажлыг уран бүтээл гэж нэрлэдэг. Яагаад гэвэл энэ бол уран бүтээл. Өөрийнхөө дуртай юмаа хийж байгаадаа би аз жаргалтай байна. Тийм ч учраас би өнөөдөр хүмүүсээс доор орохгүй, амьдралаа аятайхан зохиогоод явж байна. Ажил л хийхгүй бол сайхан амьдрал хаана байгаа юм бэ? Ажиллах хэрэгтэй. Ажиллах дуртай би.

-Энэ их ажлаас заримдаа гэнэт залхах үе байдаг л байх?
-Гаралгүй яахав. Ер нь би жилдээ нэг гадагшаа гараад, үзээгүй орноо үзчихээд байя гэсэн зорилготой байгаа. Энэ жилийн хувьд би Энэтхэг, Унгар явсан. Заримдаа үнэхээр хаяад амармаар санагддаг. Даанч миний ажил цагтай нартай, хариуцлага өндөртэй л дээ. Яагаад гэхээр телевизийн нэвтрүүлэг гэдэг бол хойш тавьж болохгүй. Ямар нэгэн байдлаар тэгж амрахаар бол урьдаас төлөвлөөд, телевизийнхээ удирдлага, уран бүтээлчидтэй зөвлөлддөг. Ажлын бус цагаар өөртөө бас зав гаргачихна аа. Оройдоо би өөртөө зав гаргана, өглөөдөө өөрөөөсөө нойроо харамладаггүй, би. Унтмаар байвал би унтдаг. Яадгийн. Яагаад гэвэл амьдрал дахиад олдохгүй ш дээ. Залуу нас дороо яваад өгнө, тийм биз дээ?

-Тийм шүү. Гэр бүлийнхээ талаар ярихгүй юу?
-Одоогийн байдлаар ганц бие байна. Ер нь олон ажил амжуулаад байгаагийн бас нэг үндэс нь би ганцаараа байгаагийнх. Би боддог юм. Нөхөр, хүүхэдтэй болвол тэд нартаа яаж цаг зарцуулна аа? Гэр бүлдээ цаг зарцуулаад бусад ажлаа аваад явж байгаа эмэгтэйчүүдийг хараад би биширдэг. Би одоохондоо гэрийн эзэгтэй, ээж болох бэлтгэл маань хараахан хангагдаагүй гэж бодож өөрийгөө голдог. Магадгүй миний одоо ажиллаж байгаа нь одоо энэ хорвоод ирээгүй, сураг ч үгүй байгаа миний хүүхдийн төлөө юм. Угаасаа хүн ажил хөдөлмөр хийгээд, нас нэмээд байх тусам амьдралын тухай маш их бодож эхэлдэг юм байна. Хүн энэ хорвоод ирнэ гэдэг чинь тоглоом биш. Аз сорьсон асуудал ч биш. Бүхэл бүтэн хүн энэ хорвоод ирнэ гэдэг бол маш том бэлэг. Маш том хувь заяа. Бурхан надад тийм том бэлэг хэзээ нэгэн цагт өгнө. Тэр хувь заяаг амьдрал гэдэг талбар дээр угтаж авах гэж байгаа болохоор би бэлтгэлийг нь хангах нь зүйтэй. Тэгэхээр би ирээдүйд төрөх үр хүүхдийнхээ төлөө бас ажиллаж байна. Ганц өөрийнхөө төлөө биш. Хэдэн жилийн өмнө би өөрийнхөө л төлөө бодож, өөрийнхөө л төлөө ажилладаг байсан. Одоо бол би ирээдүйд босох амьдралынхаа төлөвлөгөөг босгож байна л даа. Бодитой төлөвлөх хэрэгтэй. Мөрөөдөөд суугаад байж болохгүй.

-Гэхдээ залуусын хувьд ажил төрөл олдохгүй хэцүү л байх шиг байна.
-Би энд бүр их гайхдаг. Өнөөдөр ажлын байр зөндөө байна. Ямар ч байсан миний ажиллаж байгаа салбарт ажлын байр зөндөө байгаа. Тэнд харин чин сэтгэлээсээ ажилладаг хүн маш ховор юм байна. Хүн ер нь аливаа юмыг эхлүүлээд, эцсийг нь хүртэл зүтгээд үзэх хэрэгтэй. Тэгж байж л үр шимийг нь хүртэнэ гэж би боддог. Манай залуус болохоор нэг юм эхлүүлчихээд л хаячихдаг. Аливаад жоохон хөнгөн хийсвэр хандаад байдаг юм шиг санагддаг. Ер нь бол хүн зовж зүдэрч байж л амжилтанд хүрнэ шүү дээ. Тэгээд жоохон хэцүү юм тулгарахаар л дорхноо шантардаг. Тэгээд бас их ахархан бодолтой, өнөөдрийн гоёл чимэглэл бодсон охид их болчихож. Гэхдээ хажуугаар нь бас зөв бодолтой хүмүүс зөндөө л байгаа байх л даа. Зүгээр надтай энд тэнд тааралдаж байгаа охидуудын дийлэнх нь тийм амар хялбар аргаар мөнгө олдог болчихсон. Би гайхдаг байхгүй юу. Би ингээд өдөр шөнөгүй зүтгээд л байгаа мөртлөө яагаад эд нар шиг ийм үнэтэй машин унаж чадахгүй байгаа юм бол оо гэж өөрийгөө гайхдаг юм. Тэгэхээр би бас тэр охидыг мэдлэг боловсрол, ажил хөдөлмөр гэдэг юмны амт шимтийг мэдрээсэй гэж хүсдэг.

-Төрж өссөн гэр бүлийн чинь талаар асуувал?
-Би ээжийнхээ дөрвөн хүүхдийн ганц охин нь болж төрсөн. Ерөнхийдөө маш эрт биеэ даасан. Эмээгийн хүүхэд гэж хэлж болно. Эмээдээ хайртай. Ээждээ ч бас хайртай. Миний нуруун дээр ганц миний амьдрал байгаа ч юм биш л дээ. Хоёр дүүгийн минь амьдрал, ээжийн минь амьдрал. Би энэ бүхнийг нуруун дээрээ үүрч яваа. Тийм л нэг эгэл жирийн охин шдээ. Би бол өөрийгөө ээжийн эрхэлсэн охин гэж хэлэхгүй л дээ. Зүгээр би гэр бүлдээ хайртай, гэр бүлийнхнийхээ хайртай охин нь. Яагаад гэвэл, айлд гэр бүлийнхээ ачааг нь авч явдаг хүүхэд байдаг шдээ. Би гэрийнхээ нэг тийм хүүхэд нь. Тэгээд л хоёр дүүгийнхээ, ээжийнхээ амьдралыг зохицуулж байна даа. Зохицуулах ч ёстой. Энэ бол миний үүрэг. Би өөрийгөө их сайн эгч гэж боддог шдээ. Дүү нар чухам юу гэж боддог юм. Сайныгаа юу гэж тайлбарлаж байна гэхээр би их муухай ааштай байхгүй юу. Хайр нь дотроо, хал нь гаднаа тийм л эгч. Жоохон хатуу талдаа. Ахаасаа илүү хатуу байх аа.

-Амьдрал хэцүү байна шүү, өнөөдөр. Юу гэж боддог вэ?
-Миний ажил мэргэжлийн нэг онцлог нь их гоё оо. Миний эргэн тойронд дандаа эерэг цэнэгтэй хүмүүсээр хүрээлэгдсэн байдаг. Урлаг гэдэг бол өөрөө ариуслын ертөнц шүү дээ. Дандаа хийе, бүтээе гэсэн өөдрөг зан чанар намайг хүрээлж байдаг. Тийм болохоор надад амьдралын хар бараан төдийлөн сайн харагдахгүй л дээ. Гэхдээ л өдөр тутмын амьдрал хүн бүхэнд мэдрэгдэнэ. Жишээлэхэд, бензин шатахууны үнэ, оффисын түрээсийн үнэ нэмэгдэж байна, байр орон сууцны үнэ ч нэмэгдэж байна. Энийг дагаад миний ачаалал ч гэсэн нэмэгдэж байгаа болохоор надад ч гэсэн нийгмийн хүндрэлүүд мэдрэгддэг. Гэхдээ ямар нэгэн хүндрэлгүй юм гэж байхгүйгээс хойш энэ хүндрэлээс гарах арга зам л хамгийн чухал. Амьдралын өртөг нэмэгдэхийн хирээр улс орон маань хөгжиж байна гэж би боддог. Залуус маань илүү ихийг сэтгэж байна. Амьдралд хүнд хэцүү бэрхшээл гарч ирэх тусам хүн өөрөө боловсордог болохоор би ирээдүй рүү итгэлтэй хардаг.

-Одоо зарим залуус наргиж цэнгэхийг хэтрүүлээд байна уу даа?
-Тэгж байгаад больчихдог юм биш үү? Зарим нэг ухамсартай нь. Ер нь ихэнх нь. Шоудаж л байдаг. Тэгж байгаад ажил амьдралаа төлөвлөдөг, тэгээд гэнэт шоугаа багасгаад, зорилго руугаа тэмүүлж эхэлдэг. Би шоу цэнгээнийг дэмжиж байгаа юм биш. Ямар ч юмыг тунг нь тааруулах хэрэгтэй гэж боддог. Хэтрүүлэх юм бол тэгээд л хэцүү шд. Аз жаргал ч хэтрэхээрээ хэцүү, зовлон ч хэтрэхээрээ хэцүү. Бүх юм нь таарсан хоол л амттай байдаг.

-Яг одоо үерхэж байгаа залуу байгаа юу?
-Байна аа. Миний насны хүн яаж залуутай үерхэхгүй байхав дээ.

-Залуус чамаас дөлдөг байх гэж бодсон юм. Шаардлага өндөртэй, ааш муутай, ажил ихтэй...
-Бас хөдөлгөөнтэй, олон эрэгтэй найзтай. Хэцүү шүү.

-Гэхдээ бас чиний шаардлагыг хангах хүн бас байдаг л юм байна.
-Байна аа, байна. Шаардлага хангаад байх ч юу байхав дээ. Одоо ямар ганцаараа яваад байлтай нь биш. Бас найз залуу хэрэгтэй шдээ, тийм биз дээ? Би чинь эмэгтэй хүн. Онцлог нь гадаадад танилцчих юм. Гэхдээ монгол залуу шүү. Гадаад залуу гэж бодов оо. Монголд танилцаагүйн учир нь би энд ажил, ажил гэж явсаар байгаад өөрийнхөө хүрээллээс гардаггүй. Тэгээд гадагшаа амрах зуураа танилцаад, найзалж байгаа залуу бол байгаа. Хүний залуу нас амттай, хөгжилтэй байх ёстой. Яахав гэр бүл болоод гэрийн эзэгтэй болчихвол намбалаг болох байх.

-Хүүхэд чинь оройтох юм биш үү?
-Юу нь оройтох гэж?

- Монголчууд 25 нас өнгөрөө л бол хүнтэй суух нь өнгөрлөө гэдэг шүү дээ.
-Хүн өөртөө л итгэлтэй байх хэрэгтэй. Намайг хар л даа. Би тийм борлогдохооргүй харагдаад байна уу? Надад сонголт их байна. Сонгох л хэцүү байна. Сонгоход хугацаа хэрэгтэй.

-Нас ахих тусам их хашир болно шүү.
-Магадгүй. Гэхдээ миний нас ахиагүй байна л даа. Одоо бол би ид хийж бүтээдэг дээрээ л байна. Надад их эрч хүч байна. Тэгэхээр илүү их ажиллах хэрэгтэй.

-Өөрийнхөө талаар бодох юм уу? Заримдаа өөрөөрөө бахархдаг ч байж болох юм.
-Нуулгүй хэлэхэд би заримдаа өөрөөрөө бахархдаг. Жоохон онгирдог. Яг түүн шигээ заримдаа би өөрийгөө жигшдэг. “Өөдөө ямар муухай юм бэ, чи” гэж бодох үе байдаг. Хүн өөртөө шүүмжлэлтэй хандахгүй бол амжилтанд хүрч чадахгүй. Би өнөөдөр өөрийнхөө боловсролыг голдог. Би илүү их боловсрол эзэмших хэрэгтэй байна. Би боловсролоо дээшлүүлж, түүндээ цаг зав зориулж чадахгүй байгаадаа өөртөө шүүмжлэлтэй ханддаг. Ямар нэгэн байдлаар фитнесс, бассейнд явж чадахгүй байгаадаа би шүүмжлэлтэй ханддаг. Уг нь XXI зуунд амьдарч байгаа хотын залуу хүнд ийм хэв маяг байх ёстой. Гэвч нөгөө талаараа би асар их ажлыг амжуулж байгаадаа өөрөөрөө бахархдаг. Маш их хөдөлмөрлөж байгаа л даа. Сүүлийн үед сонжоо бөглөх дуртай болсон. Яагаад гэхээр би өөрийгөө хайж байна. “Энэ Өөдөө гэдэг чинь хэн юм бэ” гэж өөрөөсөө асуух болсон. Энэ ширээн дээрээ хүртэл тийм ном тавьчихсан байгаа биз дээ? “Би хэн бэ” гэдэг.

-Хамт ажиллах багийнхаа хүнд ямар шаардлага тавьдаг вэ?
-Хариуцлага. Сэтгэл. Сэтгэл л гаргах хэрэгтэй. Ямар ч сэтгэл гаргаагүй, хуурай хийсэн юмнаас юу ч гарахгүй. Сэтгэл л байвал чадвар аяндаа бий болдог. Би нэвтрүүлэгтээ бүх зүрх сэтгэлээ зориулдаг. Би урлагт ухаангүй хайртай. Тийм ч учраас практикаас найруулагчийн мэргэжлийг эзэмшиж байна. Сэтгэл байсан учраас л би өнөөдөр нэвтрүүлгээ хийгээд явж байна. Манай студид ажилладаг залуус их юм сурдаг. Би ч өндөр шаардлага тавьдаг. Тийм ч учраас эндээс гарсан ч байнга эргээд холбоотой байдаг.

-Ямар үед их бухимддаг вэ?
-Хариуцлага алдсан үед. Цагийг үр бүтээлгүй өнгөрөөж, санаачлагагүй байгаа хүнд би их дургүй. Хүн цаг тутам санаачлагатай байх хэрэгтэй шдээ. Амьдрал нэгэн хэвийн л үргэлжлээд байвал... ёстой миний хамгийн дургүй юм тэр.

-Мөнгө зарцуулахдаа нарийн уу?
-Нарийндаа нарийн. Үрэлгэндээ үрэлгэн. Мөнгийг зөв зарцуулахыг л хичээдэг. Саяхан миний төрсөн өдөр болсон. Flux night club миний төрсөн өдөрт зориулж ажилласан. Би найзууддаа баярлалаа гээд хэлчихмээр байна. Мөн тэнд ажиллаж байгаа Silence-ийн залуус миний найзууд. Мөн миний 50 гаруй найз ирсэн. Ер нь амьдралын дурсамж гэдэг их үнэтэй юм. Хэдийгээр энэ үйл явдал нэг талаасаа харахад их мөнгө үрсэн мэт явдал боловч нөгөө талаараа энэ бол их том дурсамж юм.

-Ойрын зорилго юу байна?
-Хоёр дох номоо гаргая гэж бодож байна, нэг кинон дээр ажиллах санаатай байна.

-Манай уншигчид, залууст хандаад?
-Бүгдээрээ өөр өөрсдийнхөө төлөө зүтгэе. Цөмөөрөө монгол улсаа хөгжүүлье л дээ, залуус аа. Монголыгоо гоё болгоё л доо.

-Зав гарган ярилцлага өгсөнд баярлалаа.
-Танай сайтын хамт олонд ажлын амжилт хүсье.

Ярилцсан О.Ариунбилэг
Эх сурвалж: GoGo.MN