"Vogue" сэтгүүл 1999 оны хавар энэ эмэгтэйгээс ярилцлага авахаар шийджээ. Орост түүнийг худалч хүнд нохой нь хүртэл танина. Алла Пугачева бол хуурай газрын 1/5 дээр нэгэн зууны 1 /3-д нь өмнөө хэнийг ч алхуулалгүй алдрын титмийг зүүсэн дуучин юм. Тухайн цед Германд тоглолтоор явж байсан Пугачева руу сэтгүүлийн редакци ярилцлага авахуулахаар Москвагаас сэтгүүлч Карина Добротворскаяг илгээжээ. Авьяаслаг сэтгүүлч хамтдаа байсан хэдэн цагт ярилцагчийнхаа хөргийг ямар тод зурсан болох нь энд анзаарагдах болно.

"Vogue" сэтгүүлд Пугачевагаас ярилцлага авна, за бүр зураг хөргийг нь дарна гэдэг хэцүү даваа. Тэр зурагаа авахуулах дургүй, зөвхөн өөрийнхөө хувийн зурагчин, нүүр будагч нарт итгэдэг. Дээр нь адайр ааштай, бас сэтгүүлчдийг үздэггүй, эцэст нь яг одоо Германд тоглолттой явж байгаа...
Гэлээ ч бид Мюнхеныг зорилоо. VOGUE -ийн Англид хэвлэдэг хувилбарынх нь фото зурагчин, туслах, стилист, үсчин, гоо сайханч нар Лондонгоос яаралтай нисч ирэв. “Дөрвөн улирал” зочид буудлын люкс өрөөнд Пугачева толины өмнө цагаан халаадтай суучихаад нүүрээ янзалж байлаа. Арайхийн ятгасны эцэст бид зураг авах студи дээрээ очив. Хавийн хамаг шилдэг гэсэн дизайнеруудын урласан хувцас өрөөстэй өлгүүрийг хараад тэр:

-    Ёооё, талийгаачийн юмнууд... гэж чимээгүйхэн үглэв.
Ганц нэгийг нь өмсөж үзэхдээ Пугачевагийн царай улам барайсаар. Үсчин Фернандо арзайж боссон үсийг нь тусгай хавчаараар шулуутгаж байна. Түүний гар ямар ч болов Пугачеваг тайвшруулж байгаа бололтой.
-    Танай энэ Фернандо давгүй шүү. Ажлаа мэддэг л юм байна. Тэгснээ бодолд дарагдав. Намайг залуу байхад бид үсээ индүүгээр шулуун болгодог байлаа гээд бод доо? Тэгээд шарах шүүгээнд хатаана гээч.
Шулуун үс түүнийг ёстой шинэ хүн болгож орхив. Том нүд, өргөн магнайтай, ухаантай, сонгодог, огт ондоо царай толиноос түүн рүү харж байлаа.

-    Алла Борисовна, ёстой гоё байна...
-    Энэ гоё хүн чинь би биш ээ. Ийм царай, тийм үсэнд чинь шал ондоо дуу хэрэгтэй. Өмнө нь би тэрийг чинь хааяа дуулж ч байсан. Сайхан, зөв дуунууд гэлээ ч минийх биш за юу? Тийм дуунд чинь театр байдаггүй юм.

Бид хавтсан дээрээ Хиллари Клинтоны зурагтай 12 дугаар сарын VOGUE-ийн дугаарыг үзүүлэв. Алла Бориисовна хяламхийн:
-    Өө за, намайг ийм бол гэх нь үү? Би тэр Хиллари Клинтон чинь биш, за? Хэн нэгэн Хэн гуай биш, Пугачева байгаа минь энэ насны лай! Үлийгээ хийж би энүүнд зөвшөөрөв өө? Ид шидийн юм болно гэж итгэсэн байхгүй юу. Ид шид гэж байхгүй шүү дээ! Одоо боллоо! Би явлаа. Бүтэхгүй, болохгүй гэж би анхнаас нь анхааруулсан байх аа. Энэ чинь би биш байна гэдгийг чи ойлгохгүй байна уу гэж асууснаа гэнэт өнөө өчнөөн ажил болж, шулуунаар нь хэвшүүлсэн үсээ ганц хөдөлгөөнөөр сэгсийлгэж орхих нь тэр.
-    За, энэ чинъ л би Би арвин, би түрэмгий, Би зөндөө косметик түрхдэг, би өөрийнхөө гоёлд дуртай. Энэ бол би! Би тавин настай, одоо өөрчлөгдөхөд оройтно гэж наадуулдаа хэлдээ.

   Англичууд бүр ангайж орхив. Тэд ямартай ч нэг онцгой чухал юм болоод байна гэдгийг л ойлгож байлаа. Оросын маш алдартай дуучны зургийг авна гэдгээ мэдэж байснаас тэд түүний нэрийг нь ч, дууг нь ч мэдэхгүй. Бидний хувьд энэ эмэгтэй бол дарь эх, билэг тэмдэг, эрин үе. Харин тэдний хувьд Алла бол сонин орны хачин эмэгтэй. Орос Тина Тёрнер, орос Мадонна нь хэцүү ааштай гэдгийг тэдэнд хэлсэн л байх. Гэхдээ арай ч ийм гэж бодоогүй биз. Зураг авалт арай гэж нэг юм дуусангуут Пугачева дотроо онгойтол амьсгаа авснаа:
-    Алив, охид оо. Одоо явж зугаалъя гэв. Студиэс гарч явахдаа тэрээр англичууд руу эргэж харснаа англиар яг л дундсургуулийнх шиг, тун чиг алдаагүйгээр: Bilieve me, I am a good singer (Надад итгээрэй, би сайн дуучин шүү) гэж хэллээ. Машинд суусныхаа дараа Тэглээ ч гэсэн Европ шал хоцрогдсон юм!” гээ Москвагийн дугаар луу залгаж эхлэв. Ер нь тэрээр тас тас хөхөрлөө. Тэгээд
Киркоров руу хоёр цаг тутамд залгах ажээ. “Филя, би саначихлаа”, "“Миний жаал сайн уу?”, “ Юу хийж байна?”, “За хаагуур явав? Юу ярив? Юу идэв?” гээд л. Хэрвээ утсаар нь холбогдож чадаагүй бол илэрхий унтууцан өөр хэн нэгэн рүү залган “Байна уу, Пугачева байнаа. Киркоров хаа байгааг мэдэхгүй биз?” гэнэ. Гэхдээ ихэвчлэн ийм үед цаадах нь өөрөө олдож залгаад “ Алусенъка, би санаад байна” гэж эхэлнэ. “Алина” нэртэй орос зоогийн газар руу бид явж байна. Зам зуурт жолооч нь утасдаад Пугачева очиж явааг мэдэгдэв. Тийм болохоор зоогийн газрын эзэгтэй бүх ажилчидтайгаа гаднаа угтан авлаа. Пугачева хоолны цэс нээснээ:

-    Алив, бидэнд борщ, нэг их хүйтэн биш пиво, илил архи, улаан лоолийн шүүс, дарсан байцаа, давсалсан хүрэн манжин аваад ир. Бас байцаатай пирожки. Аа, тийм бас төмс. Чанасан төмсөө халуунаар нь шүү...
Амттай хоолноос тэр үнэхээр л мэдрэхүйн таашаал авна. Итали, кавказ, хятад, орос хоолонд нугасгүй.Тоглолтынхоо өмнө чанасан хэл нэхнэ. Зочид буудлынхаа өрөөнд тансаг хоол захиалах мөртлөө гэнэт л шатахуун түгээгүүрийн дэргэдэх мухлагаас зайдас идэхийг хүснэ.

- Алла Борисовна, тэр чинь амсахын аргагүй балиар юм шүү дээ гэж эргэлзэн байж хэлэхэд минь:
- Юу нь балиар гэж? Чи одоо юу вэ? Хамгийн сайн хоолны дэглэм бол зайдасных. Одоо бүх америкчууд энэ дэглэмрүү хошуурч байна. Зайдсыг бүр эргүүттэлээ идэж байна, цаана чинь. Тэгээд ч би тэгтлээ их турмааргүй байна. Тураад, хагалгаа хийлгэсэн чинъ намайг хүн танихаа больчихсон шдээ. Сайн уу, Кристина” гэж байгаа юм даа. Ямрав? Надад тэгээд энэ хэрэгтэй юм уу? Тайзан дээр суурь сайтай байх нь надад чухал. Бас турчихаараа би их дур булаам болдог. Тэгээд Киркоров намайг аймаар хардаад, янз янзын бялуу зөөж, албаар таргалуулах гээд байсан шүү.

   Хоолны дараа тэр миний тавгийг харснаа:
- За, тэр Питерийнхэн ингээд бүслэлтэд байгаа юм шиг бага иддэг юм. Гэхдээ эдний борщ нь борщ биш байна. Зүгээр л манжинтай хольсон исгэлэн байцаа. Лондонд нэг сайхан борщ хийдэг газар бий дээ... гэснээр 25 жил Оросын попын тайзыг эзэгнэсэн Алла Пугачеватай өнгөрүүлсэн нэг өдөр дуусав. Тэр үнэхээр Хиллари Клинтоноос тэс өөр хүн байлаа...

"Vogue". Орос хувилбар. 1999 оны 4-р сар.