Чернобылын ослоос хаягдсан эзэнгүй хот

2012-07-13

Чернобылын атомын цахилгаан станцын ажилчдад зориулан 1970 онд нэгэн томоохон суурингийн шавыг тавьж,

1979 онд албан ёсоор хотын статус өгсөн нь Припять байлаа. Хажуугаар нь урсах Припять голынх нь нэрээр Зөвлөлтийн ес дэх “Атмоград” –ыг ингэж нэрлэсэн түүхтэй. Гэвч атомын цахилгаан станц дэлбэрч, хүн төрөлхтөний түүхэнд хамгийн гамшиг тарьсан осол болсон билээ. Тухайн үед 50 мянга орчим хүн амьдарч байсныг “алдарт” 4 –р реакторын дэлбэрэлтээс хоёр хоногийн дараа гэхэд нүүлгэж дууссан гэдэг. Яг Чернобиль нэртэй хот нь хавьгүй жижиг, бараг тосгон маягийн суурин байжээ.Ер нь ослын дараа Украйнд нийт 90 мянган хүнийг, Белоруст 25 мянган хүнийг нүүлгэн шилжүүлсэн аж.

Одоо үед манай Эрдэнэт, Дархантай ойролцоо хэмжээтэй бүхэл бүтэн хот эзэнгүй дүнсийнэ. Магадгүй Эйфлийн цамхагт гарахаас илүүтэйгээр гучин жил орхигдсон энэ хотоор хэдэн цаг хэсэх нь илүү сонирхолтой байх. Учир нь дэлхийн өөр хаана ч ийм том хаягдсан хот байхгүй. Төсөөлөхөөс ч аймшигтай, гунигтай бас мэдээж СОНИРХОЛТОЙ.

Цацрагийн хэмжээ аюулгүй түвшинд хүрсэн тул хаягдсан хуучин хотыг шохоорхогчдод замчилдаг жуулчны компани хүртэл байдаг гэнэ. Тэрхүү аяллалын нэгээхэн хэсгээс та бүхэнд толилуулъя.

Анхны зургаан гал сөнөөгчийн дурсгалд зориулсан хөшөө. Цөмийн реакторын түймрийг унтраах гэж олон арван Зөвлөлтийн гал сөнөөгчид ажилласаны ихэнхи нь ямар ч хамгаалалтгүй байжээ. Ер нь тэгээд тухайн үеийн коммунист дэглэм хүний амийг юман чинээ тоох бишдээ. Мэдээж бараг бүх гал сөнөөгчид цацрагт хордож нас барсан.

Чернобылын мөөг. Идэж болохгүй, бас уурыг чинь хүргээд байгаа хүндээ хоол хийж өгвөл гэмт хэрэгт тооцогдоно. Гэхдээ эрээнээс орж ирж буй хужаа жимснүүд энэ мөөгнөөс илүү хортой байдаг бизээ.

Припять хотод тавтай морил. Ер нь атомын цахилгаан станцын хажууд хот барьдаг "гоё санаа" коммунистуудаас л гарна даа.

Манай 3 4 -р хороолол шиг харагдаж байгаа биз. Гэхдээ энд лангуу түрээслэхгүй нь мэдээж.

Соёлын ордон. Дотроо их ч олон юмтай даа

Фуутзаал, сагс, воллэйбол гээд бүгдийг тоглож болно, "болох байсан" гэсэн нь зөв ч юмуу.

Энэ бүүр яаааг манайх шиг алсыг харагч байгаа биз. Гэхдээ манайх хугацаа нь дуусаад хаясан бол энд хортой учраас орхисон.

Өөр тоглоомнууд ч бас их цөөхөн хүүхдийг баярлуулаад хоцорч дээ.

Үзэл суртал, ухуулгын л өрөө юмуу даа. Хэн гэдгийг нь танихгүй ч их л мундаг хүмүүс байх. Яг л эдэн шиг мундаг хүмүүс атомын цахилгаан станц дэлбэрчихээд байхад хэд хоног нуусан гэдэг. Барууны хяналтын төвүүд л Украйн, Белорус хавьцаа маш их хэмжээний цацраг дэгдэж байгааг мэдээлээгүй бол хав дараад өнгөрчихөж мэдэхээр л улсууд шүү. Аййй коммунистуудаа гэж, холуур холуур.

Супермаркэт. Ёстой хөглөрч байна даа.

Яг л манайх шиг угсармал орон сууцуудтай. Тэртээ цаана Чернобылын АЦС харагдаж байна. Бараг л хот дотроо атомын цахилгаан станцтай.

Цаахнатай АЦС-ын том яндангууд.

Хаа очиж Украйны хөрс шороо, агаар нь тун давгүй бололтой. Ямар ч арчилгаагүй хорин таван жил болсон хот нов ногоон болчихож. Харин манай УБ маань арчлаад арчлаад ногоордоггүй нь хэцүү шүү.

Ямар ч шартсан, архичин эр энэ водкаг уухгүй л болов уу даа

Сонирхолтой нь энэхүү усан бассейныг 1997 он хүртэл ямар нэг байдлаар ажиллуулсаар байсан гэнэ. Тусгаарлалтын бүст амьдардаг нэлээд олон хүн байдаг бөгөөд тэдгээр иргэд өөр газар амьдрахыг хүсээгүй юм. Харамсалтай нь тухайн үеийн фото зургууд хориотой.

3-р сургуулийн нэгэн танхим.

3-р сургуулийн шалаар нэг хөглөрөх хорт хийн маскнууд. Зарим хүүхдүүд зүүж амжаагүй, зүүсэн ч нэмэргүй байсан нь гунигтай.

Манайхаар бол жүүлэхийн наар юм уу даа. Баривчлах өрөө ч байж магад. Ямартай ч цагдаагийн хэлтэсийн харъяа.

Хамгийн сонирхолтой нь хүний хаясан энэхүү газарт Монгол тахь нутагладаг. Четварта Зона, Zone of Allienation буюу дэлбэрэлтийн бүст Прежвалскын адуу 120 болтлоо нэмэгдэж байсан боловч одоо 60 орчим л үлдэж, хүний нүдэнд өртөх нь тун цөөрсөн.

Хүмүүст гологдож үлдсэн 30 километрийн радиустай эзэнгүй газар онгон дагшин байгалийн цогцолборын сонгодог жишээ болсон юм. Энд чоно, бодон, буга зэрэг олон зэрлэг амьтад нутагшин үржиж, бүр шилүүс хүртэл үзэгдэх болсон аж.

"Золотоя Ключки" буюу "Алтан түлхүүр" Хүүхдийн цэцэрлэг.

Сүнс, хий үзэгдэл гэж байдаг бол энд л байгаа даа. Жихүүцмээр биш гэж үү.

Яаааг манай Сансрын тунель рүү өгсч байгаа юм шиг. Баруун гар талд Чингис шиг зочид буудал байж магадгүй л юм.

Өвлийн Припять хот.

Байрныхаа гадаа ийм тоглоомтой мөртлөө бас байрныхаа гадаа Атомын цахилгаан станцтай азгүй хүүхдүүд байж дээ.

Өнөөх алдарт 4-р Реактор.

Ямархуу том хот байсныг ойлгоход дараахь тоонууд хангалттай: 160 блок барилгатай 13500 айлын орон сууц, 15 бага сургууль, 5 дунд сургууль, 10 спорт заал, 3 усан басэйн, 2 стадион, 18000 таримал мод, 4 томоохон үйлдвэр бас 1 ширхэг ЦӨМИЙН ЦАХИЛГААН СТАНЦИ.

50 мянган хүний амьдрах хотыг маш их хүч хөдөлмөр, хөрөнгө, цаг хугацаа зарцуулан байж байгуулсанаа зүгээр л хаячихсан нь цацраг идэвхит хороос дутахааргүй гамшиг бөгөөд туйлдаж ядсан Зөвлөлтийн эдийн засагт тун хүчтэй цохилт болсон нь тодорхой. Одоо энэ их нүсэр бетонон цуглуулга хүмүүст ч, байгальд ч хэрэггүй харин жуулчны компаны орлого, видео тоглоомны объект, баримтат киноны сэдэв болжээ.

Монгол минь азаар нүүрс, салхи, нараар баян юм. Тиймээс бидэнд ямар ч атомын цахилгаан станц хэрэггүй.

NEWSAPP