Би 10 жилд байхдаа ангийнхаа нэг хөвгүүнтэй 3 жил хэртэй үерхсэн юм. Мэдээж миний анхны хайр, анхны эр хүн байсан болохоор сэтгэлийг минь хамгийн их хөдөлгөсөн эр хүн бол тэр. Гэвч тэр нэг удаа алдаа гаргаж би уучилж чадахгүй больсон юм. Түүнээс хойш эр хүнд итгэхээ больсон ч юм шиг. Намайг гэсэн эр хүнд хэтэрхий өндөр шаардлага тавьж өөрөөсөө холдууллаа гэж найз нар хааяа зэмлэнэ. Хүн юм болохоор дотно харьцааг хүсэвч хамаагүй эр хүнтэй дотносохгүй хүлээж байгаад сэтгэлд нийцсэн хүнтэйгээ л шууд гэрлэх бодолтой болсон байсан юм.

Гэтэл яг 2 жилийн өмнөөс би нэг залуутай танилцсан. Түүний гадна төрх, боловсрол, яриа, юманд хандах сэтгэлгээ гээд бүхий л зүйл нь миний мөрөөдлийн залуутай яг л таарсан нь гайхалтай. Харин тэр ч бас яг л надтай адилхан түүхтэй. Удаан хайрлаж, үерхэж байсан охин нь өөр залуутай суугаад явчихсан. Тэгээд бид хоёр хэнд ч итгэж чадахаа больсон тухайгаа, өнгөрсөн хайрын түүхээ ярилцаж сэтгэлээ хуваалцан уулздаг байлаа. Би ч түүний ихэмсэг төрх, эелдэг хэрнээ биеэ тоосон, сэхүүн боловч дотроо энэрэнгүй хачин байдалд нь улам л дасаж эхэллээ. Гэхдээ тэр миний хүсч байснаас огт өөр саналыг надад тавьсан л даа. Тэр надад “Бид хоёр ижилхэн бодолтой хүмүүс. Хүнтэй сууя гэхээр ирээдүйд хийх юм их, нас залуу болохоор арай эртэднэ. Хоёрын хооронд хүмүүстэй ч үерхмээргүй байна.

Гэтэл физиологийн хэрэгцээгээ хангах хэрэгтэй. Тийм болохоор хоёулаа хэн хэндээ юм бодолгүй, хэн хэнээсээ юу ч нэхэхгүй зүгээр л сексийн хамтрагч байя” гэсэн утгатай зүйл ярьсан юм. Би ч яг л түүний хэлсэн шиг байдалтай байсан болохоор үгүй гэж хэлж чадсангүй. Мөрөөдлийнхөө залуутай ганц ч гэсэн шөнийг хамт өнгөрөөх нь юу нь болохгүй хэрэг байх вэ гэж бодоод зөвшөөрлөө. Тэр хичээл сургууль, ажил төрөл гээд их завгүй. Би ч сургуульдаа нэр хүндтэй оюутан, хажуугаар нь ажил хийдэг байсан болохоор бас л завгүй. Тийм болохоор бид хоёр байнга уулзахгүй ч, сардаа нэг удаа, эсвэл бүр дөрвөн сард нэг удаа ч уулздаг байсан үе бий. Тэр болгонд зүгээр л найзууд шиг юм яриад харин шөнө нь халуун янаг амрагууд шиг дур хүслийн далайд умбана. Түүний секс үнэхээр гайхалтай.

Гэвч секс бүрийн дараа миний сэтгэл нэг л хачин болдог байсан. Яагаад гэвэл хайргүй секс гэдэг ид дундаа сайхан ч дууссан хойно нэгэндээ хайрын үг хэлж, халуунаар үнсэлцэхгүй болохоор цаанаа л хөндий хачин санагдана. Тэр нэг л хөндий ч юм шиг зарим шөнө бүр орон дахь ажлаа дуусгаад цааш хараад хэвтчихдэг байсан. Хэсэг хугацаанд утгагүй мэт санагдаад дугаараа хүртэл сольсон боловч тэр намайг найзаас минь сураглаад дахиад л олсон. Тэр одоо сургуулиа төгсөөд улсын нэг том газар ажилладаг. Бас л их завгүй байдаг. Би ч ажил төрөл бас гадагшаа сургууль хөөцөлдөөд мөн адил элдвийг бодох завгүй байгаа. Тэр урьдын л адил байхыг хүссэн. Би ч татгалзаагүй ээ. Саяхнаас дахин уулзаад өчигдөр шөнийг хамт өнгөрөөсөн.

Би дотроо хэзээ нэгэн цагт тэр намайг хайрлах байх гэсэн горьдлоготой байсан нь үнээн. Гэвч тэр өчигдөр шөнө надад “Хэзээ нэгэн цагт бид хоёр өөр өөрсдийн сайхан амьдралыг зохионо. Тэгээд хоёулаа нэг нэгнийхээ гэрт очино шүү за “ гэж хэлдэг байгаа. Миний сэтгэлд гунигийн аянга буух шиг болсон ч би юу ч болоогүй юм шиг цээжийг нь дэрлэнгээ “тэгнэ ээ” гэж хэлсэн. “Заяаны хань зам дээр гэгчээр нэг л өдөр уулзах байх. Чамтай ч суусан хүн жаргана даа. Чи их халамжтай эхнэр болох байх…

Чи надад гомдож гоморхдоггүй болохоор их амар, сайн найз минь шүү. Чи ямар сайхан биетэй, ямар хөөрхөн бүсгүй гээч” гэгчлэн тэнэг ч юм шиг бөөрөнхий ч юм шиг зүйл ярихад надад үнэхээр хэцүү байсан ч анх тохирсон тохироондоо ам гарсан болохоор дуугүй л яриаг нь дэмжиж хэвтсэн. Өглөө босоод салахдаа бид хоёр урьдын л адил хайргүй хүйтэн уруулаар нэгнээ үнсээд “эргээд ярина аа” гэсэн үг солиод салцгаасан. Ийм л байна даа. Би одоо яах учраа олохгүй л байна. Түүнд хайртай ч болчихсон юм шиг. Гомдож, хардаж, эсвэл хайрлахыг хүсэвч бид хоёрын хооронд нэг л том хана. Мэдэхгүй ээ. Заримдаа тэр надад хайртай юм шиг аягладаг. Харин заримдаа зүгээр л хамтрагч шиг харьцдаг. Яах вэ? Надад туслаач.