төрүүлсэн болохоор нэлээд мярайлж, харвин сууснаас биш том алаг нүд, өтгөн хөмсөг нь түүнийг тийм ч царай муутай хүүхэн гэж хэлүүлэхээс авардаг байлаа. Тэрээр нөхөрт гарснаасаа хойш зургаан “галзуу” найзтай болжээ. Монгол эрчүүд хоёулаа болохоор дотносож гурвуулаа болохоор зодолдоно гэдэг үг хүүхнүүд дээр ч гэсэн ижилхэн үйлчилдэг юмсанж. Тиймээс зургуулаа зарим үед салам хэрэлдэн хоёр гурван бүлэг болон талцсанаа нэг л өдөр нийлэн шоудаж, хүзүү сээрээрээ тэврэлдэн хэлхэлдэж явах үе ч бий. Тийнхүү эвлэрч нийлсэн үедээ хүүхнүүдийн ам зуухны таг шиг улайсч халаад ирэхээрээ ярихгүй сэдэв гэж байхгүй болдог билээ. Нэгэнт уярч зеөлөрсөн ам хэл нь оюун ухаандаа захирагдахгүй хаашаа л бол хаашаа, ямар л бол ямар сэдэв рүү чөлөөтэй нугаран шилжих учраас засаг захиргааны арга барилыг шүүмжилж байснаа гэнэтхэн л хэн нэгнийхээ эр нөхрийн дотоожинд унжиж явдаг сэлдийний том жижиг хэмжээ, чанга сул, хэр чалх сайтайг яриад сууж байх жишээтэй.

Ийм нэг хамжаарагагүй жолоогүй ярианы үеэр найз хүүхнүүд нь телевизээр нэг хэсэг үзүүлсэн “Үтрээний хүүрнэл” аман жүжиг шиг л хамгийн анх онгон биеэ хөндүүлж хүүхэн болсон талаараа дурсацгаасан ажээ. Бүгд л өөрсөддөө тохиолдсон орчлон хорвоогийн нүгэлт ажлыг баяр бахдалтай нь аргагүй, баатарлаг гавъяат үйлс бүтээсэн мэт ам уралдан ярьцгаахад ганцхан Мөнхзул л амаа үдүүлсэн мэт хэлээ хазан таг дуугүй суужээ. Хүүхнүүд онгон биеэ нэр төртэйгээр үдсэн тухай хууч хоёр өдрийн нарыг дамжин үргэлжлүүлсэн бөгөөд Замбага хэмээх аманцар хүүхэн бүүр бүхэл бүтэн тууж ярьсан гээд бодчих. Ийнхүү хоёр өдрийн “Үтрээний хүүрнэл” өндөрлөх тийшээ хандахад хүүхнүүд сая л гэнэт уг ярианд оролцоогүй Мөнхзулыг санаж “Хүүшээ Зулаа чи яагаад ус балгасан юм шиг таг дуугүй суугаад байгаа юм. Чи чинь арай эхээс төрөхдөө л хүүхэн болчихсон юм биш биз дээ” гэлцэн нэгнийгээ нударч ханцуйгаараа саван хөхрөлдөхөд Мөнхзулын царай нүүрсний цог шиг час улаан болов. Тэрбээр “Үгүй, яахав дээ. Надад ч та нар шиг ийм айхтар адал явдал тохиолдоогүй л дээ. Би анх энэ нөхөртэйгөө эр эмийн ажил үйлдээд л сарын дараа жирэмсэн болсон” гэж ээрч түгдрэн хэдэн үг амнаасаа унагав. Найз хүүхнүүд нь Мөнхзулыг чимхэж ирээд л “Хүүе, манай энэ, чинь ёстой тэнгэр элч шиг ариун журамт халх бүсгүй юм биш үү. Чи тэгээд нөхөртэйгөө анх унтахад ямар санагдсанаа бидэнд ярьж өг.

Танай нөхөр тийм хүн хэлэхийн аргагүй гаж донтон маягаар секс хийдэг юм уу. Бид нар булааж авахгүй. Битгий ай” хэмээн ахиад л ам хамраа даран хөхрөлдсөн байна. Гэвч найз хүүхнүүд нь хичнээн шордож шоолсон ч Мөнхзул ахиад илүү үг нэмж дуугарсангүй. Түүнд анх эм хүн үйлийн үртэй бүсгүй хүн болсон тэр үеийнх нь талаар сэтгэгдэлд нь сэв, хар толбо гэж хэлэх хүнд дурсамж байдаг юмсанж. Чухам тийм учраас л найз хүүхнүүд шигээ гайхуулан ярьж хөөрч чадаагүй аж. Үерхдэг хүүхнүүд нь бүгд хорь гартлаа бие цогцсоо ариун тунгалагаар нь авч явж чадсан бол Мөнхзулын хувьд үйлт орчлонгийн тамга хамаагүй эрт буюу дөнгөж 14 настай байхад өгзгөн дээр нь часхийтэл дарагдсан юмсанж. Бүсгүй14 настай байхдаа хөдөөний бөглүү сумын сургуулиас шилжин Налайх дүүрэгт хамаатныхаа хүүхдийг харж өгөхийн хажуугаар төв газрын сургуульд сурахаар хүрч ирсэн байв. Тэдний хамар хашааны айлд байнга архи дарс уудаг, өдөр болгон шахуу согтуу явдаг нэгэн хижээл эр “Бух” Нямаа гэгч байлаа. Мөнхзул яагаад ч юм түүнээс маш их айна. Хичээлээ тараад ирж явахад нь гудманд зогсож байвал түүнийг аль нэг тийшээ явтал нь өөр газар нуугдаж байгаад гэртээ ирдэг байжээ. Үдээс хойш хичээлээ тарж ирээд хамаатныхаа 4 настай хүүхдийг саатуулахдаа гэрийн хаалга, амбаарын хаалга хоёрыг тас түгжинэ. Хүн хаалга цохивол хэн болохыг нь банзны завсраар харж байгаад хаалгаа нээж өгдөг байв. Нэг удаа үдээс хойш дүүгээ хараад сууж байтал хажуугийн согтуу эр хаалгыг нь балбахад таг дуугүй суусаар тайлж өгөөгүй юмсанж. Сүүлд нь бодоход охин хүүхдийн зөн совингоороо болох гэж байгаа аймшигт зүйлийг гадарлан, согтуу эрээс шээсээ дусалтал айдаг байсан бололтой.

Мөнхзул дүүгээ саатуулж байтал гэнэт гэдэс нь учиргүй базлан нойлын цаас шүүрч аваад бие засахаар гадагшаа гарчээ. Түүнийг жорлонд сууж байх хооронд хамар хашааны Нямаа гуйвж дайвсаар гэр лүү нь яваад орохыг охин огтхон ч анзаараагүй байна. Гэр лүүгээ явж байтал дүү нь юмнаас айсан бололтой байдгаараа чарлаж байгаа нь сонсогджээ. Яаран гүйж ормогцоо амбаарын хаалгаа хоёр давхар оньслон түгжээд, гэртээ ормогцоо мөн л хаалгыг нь замган түркээгээр татаж “Өө миний дүү яасан бэ?” гээд эргэж харвал Нямаа шүлсээ гүд гүд залгин инээж зогсов. Дөнгөж саяхан бие засч давсгаа сулласан атал өнөөх согтуу эрийг хармагцаа Мөнхзулын шээс нь савиран өмдөндөө дусаагаад эхэлжээ. Буцаад гарч зугтаамаар байсан ч үнхэлцэг нь амаараа гартал айсан жаахан дүүгээ орхиж чадсангүй. Дүүгээ авахаар гүйж очтол нил архины өмхий үнэр ханхлуулсан Нямаа “Хаалгаа түгжсэн үү. Овоо ш дээ” гэснээ гараас нь ганц татаад баруун талын орон дээр дээш нь харуулан унагасан аж. Охины үнхэлцэг зүрх нь амаараа гарах шахаж “Ахаа болиоч” гэж арай ядан хэлээд байдгаараа чарлах дүүтэйгээ нийлэн орилж гарсан байна. Согтуу эр шүлсээ гоожуулан Мөнхзулын өмдний резинийг тас татан доош нь шувтлаад нил үс болсон бохир хар эрхтнээ дотоожноосоо мултлан гаргаж ирэхийг охин хальт хараад нүдээ тас анив. Гэвч хэдхэн хормын дараа аарцагных нь яс салгах дөхсөн аймшигтай өвдөлт болоход аньсан нүдээ ахин нээж чангаар ёолсон байна. Түүнийг хүчиндэж эхэлсэн Нямаа ёолох дуунд нь ихэд сэтгэл хангалуун байгаа бололтой инээд алдан хамаг ухаан санааг нь баларттал дээрээс нь дарж, хүчлэн цохиж, өөр лүүгээ шахан татаж байсныг Мөнхзул бүүр түүрхэн санаж байв. Хэдий хугацаа өнгөрснийг бүү мэд. Нэг харахад архичин эр өмдөө татан хөлсөө арчаад өмнө нь аахилан зогсож байсан бөгөөд дотуур өмд нь нил хундан ягаан цус болсныг хараад охины толгой эргэх шиг болжээ...

Үргэлжлэлийг ЭНД дарж уншина уу