Айн Рэдийг уншсан уу, мэдэх үү гэж “ТО ВЕ or NOT TO BE” театрчилсан реалити шоугаараа асуусаар байгаад Айн

Рэдийг уншаагүй хүн Монголд байхгүй болсон гэхэд хилсэхгүй. Ямар сайн даа л хэлд орж буй хүүхэд Со ахын Айн Ридыг “аан ирлээ” хаа байна гэж аав ээжээсээ нэхдэг гэнэ шүү. Тэгвэл Орос гаралтай америк зохиолч, хүн төвт үзлийн дууч болсон Айн Рэдийн “Нэгдүгээр сарын 16-ны шөнө” жүжгийг өнөөдөр УДЭТ-т тавигдах бөгөөд Төрийн соёрхолт Д.Сосорбарам "X Түц" хамтлагтай хамтран дээрх жүжгийг тавих гэж байна. Энэхүү гурван бүлэг сэтгэлгээний драм нь Айн Рэндийн амжилтад хүрсэн, амьд ахуйд нь тайзнаа амилсан цорын ганц жүжиг юм.
“ААН ИРЛЭЭ” хэмээгдсэн Сосорбарам ахын 14 дэх хоч байж магадгүй. Тэрээр нэгэнтээ  “Миний байгаа байдал, уран бүтээлчийн дүр, биеэ авч явж байгаа зэргээс нь болоод хүүхэд байхаас  эхлэж янз бүрийн хоч нэр хайрлаж явсан.  Хамгийн сүүлд намайг “Сагсуу хар” хэмээн нэрлэх болсон. Угаасаа сайн, муу үгийг дуулаад сурчихсан болохоор энэ хочоо миний 13 дахь нэр” хэмээн тун бахархалтайгаар найз нөхөддөө ярьж инээж явсан удаатай.
“Аан ирлээ”- гэж дуудуулах дуртай болоод байгаа шүү хэмээн инээх эрхэм гавъяат, төрийн соёрхолтын цуглуулган дахь номноос гадна хамгийн үнэтэй зүйл бол үзэг аж. Энэхүү үзэгний цуглуулга мөнгөн дүнгээр бодвол нийтдээ 20 сая төгрөг хол давжээ. Хамгийн сүүлд л гэхэд түүнд “Женко” Х.Баттулга, “Алтан тариа”-н Б.Цэнгүүн, “СББ”-ын Б.Элдэв-Очироос эхлээд нэртэй, бэлтэй бизнесмэнүүд дэлхийн брэндийн үзэгнүүд бэлэглэсэн ажээ.
Ингээд олон үг нуршилгүй төрийн соёрхолт, МУ-ын гавъяат жүжигчин Догмидын Сосорбарам ахтай уншигч таныг уулзуулья

1. Айн Ридийн Нэгдүгээр сарын 16-ны шөнө жүжгийн тухайд

-    Сайн байна уу? Танд энэ өдрийн мэндийг нийт уншигчдынхаа өмнөөс хүргэе
-    Баярлалаа. Та бүхэнд ч гэсэн ажлын амжилт, агуу хайр, сэтгэлийн жаргал, бодлын гэгээн бүхнийг ерөөе. Миний Монголын ард түмэн эрүүл энх сайн сайхан аж төрж, урт насалж удаан жаргаарай.

-    Өнөөдөр драмын театрын тайзнаа америкийн зохиолч Айн Ридийн “Нэгдүгээр сарын 16-ны шөнө жүжгийг яг энэ өдөр 2013 оны 1 дүгээр сарын 16-нд тавих болсоны учир. Он цаг нь таараад байгаа ч юм шиг?

-    Бодлогын чанартай асуудал. Хэ хэ хэ. Яг үнэндээ жүжгийн нэр, тавигдаж байгаа он сар өдөр таардаг нь сонин л тохиолдол. Бүүр нарийн ярих юм бол ирэх жилийн нэг сарын 16-нд тавих юм бол яг 90 жилийн дараа тэгээд жүжгийн нэр өдөр, тавьсан он сартайгаа давхацсан бүүр их сонирхолтой давхцал болох байсан ч юм уу. Анх 1934 оны намар Холливудын "Плэйхауз" театрт, яг жилийн дараа Бродвейд тоглогдон улмаар Лос Анжлелес, Чикаго, Лондонд үзэгчдийн хүртээл болж, театр судлаач, шүүмжлэгчдийн зүгээс эерэг үнэлгээг энэхүү жүжиг хангалттай авсан. "Нэгдүгээр сарын 16-ны шөнө"-ийг радио болон телевизийн жүжиг болгон тавьсан бөгөөд кино хэлбэрээр үзэгчдийн хүртээл болсон нь ч байдаг.  Зохиолч Айн Рэнд найруулагч, продюсеруудтай жүжгийн зохиолд хийсэн зарим засвараас болж цаг үргэлж муудалцаж байсан гэдэг. 1968 онд Айн Рэнд зохиолоо эцсийн хувилбараар шинэчлэн засаж бичээд хэвлүүлсэн бөгөөд "Өнөөдрийг хүртэл энэ он жилүүдэд өөрийн жүжгээ олны хүртээл огт болж байгаагүй гэж бодсоор ирсэн. Янз бүрийн засваруудтай хувилбарууд олон театрт тоглогдож байсан болохоор энэ дэлхийн хаа нэгтээ миний хууль ёсны бус нэг хүүхэд яваа юм шиг л мэдрэмж төрдөг байлаа. Харин одоо шинэчилж засварласан уг хувилбарыг хэвлүүлснээр энэ "хүүхдээ" минийх гэж сэтгэл амар хэлэхээр боллоо" хэмээн өмнөтгөл болгон бичсэн байдаг юм. Тэгээд ч энэ жүжиг бол сэтгэлзүйн драм. Манай Х-Түцийнхэн сайн бэлтгэсэн. Сайн ч тоглоно. Орой үзэгчид маань сэтгэл хангалуун байна.

-    Та ноднин жилийн “Орших уу эс орших уу” реалити шоуны шилдэгүүдтэй хамтран Айн Ридийн жүжгийг тавьж байсан. Энэ удаа мэргэжлийн жүжигчидтэй хамтран тавилаа. Таныг Сосорбарам + “ААН ИРЛЭЭ”  гэж нэрлэсэн гэсэн
-    Харин “Орших уу эс орших уу”-г үздэг хүүхдүүд намайг ААН ИРЛЭЭ гэдэг гэсэн. Тэр хүний нэрийг шоунд оролцож байгаа хүүхдүүд анх хошигноод “Со ахыг Айн Ридыг уншсан уу? гэхээр нь нэг нь Аан ирлээ, ирлээ гэсэн юм байна лээ тэгээд л ААН ИРЛЭЭ гээд нуугдаж мушилзаад байдаг юм. Яван явсаар гэр бүл найз нөхөд гээд хүний хүрээлэл олон шүү дээ. Тэр хүрээллээр дамжаад одоо бүр 14 дэх нэр минь болоод байна. Миний тухай хошин шог хүртэл нөгөө Батаа /хуучин Х түцэд байхдаа/хийсэн шүү дээ. Энэ хошин шогынхон гэдэг ямар ч хүний дүрд хувирч чадах чадварлаг хүмүүс. Тиймээс ч энэ жүжгийг Х-Түцийнхэнтэй хамтран тавих болсон юм. 

  Жүжгийн талаар
   Ирээд үз. Үзээд шүүмжил, баяр хүргэ. Гэртээ хариад ухаараад сайн бод. Өөр юу хэлэх билээ
 

2. Блиц      

 Хэлэх дуртай үг: Үхэх хүртлээ амьд байх юм хуна, Үхсэн хойноо ч гэсэн дээ...
  Уурлахаараа: Уурлана шүү дээ
    Хамгийн дургүй зан чанар: Олон нүүртэй байх явдалд
Магтуулахаараа: Магтаалд дургүй хүн байхгүй. Гэхдээ “магтаал ихэдвэл мансууран мунгинахаас долоон дор” гэж миний зохиосон хоёр мөр бий
Харамсдаг зүйл: Байхгүй
Муу зуршил: Өөрийнхөөрөө байхыг чинь муу зуршил гэхгүй биз дээ?
 Өглөө хэдэн цагт босдог вэ: Уг нь эрт босно. Сүүлийн үед жаахан унтаахай царайлаад
 Хамгийн их шүүмжлэлд өртдөг зан чанар:   Сагсуу л гэдэг юм, сагсуу юм байлгүй дээ...
 Хүн загнаж чаддаг уу: Чадна аа
 Залуу хүн ямар байх ёстой вэ: Залуу нас эргэж олдохгүй шүү дээ. Ажилладаг, сэтгэдэг, сурч боловсрохын төлөө нойргүй хонодог байх хэрэгтэй
Хүнд байх хамгийн үнэт баялаг: Мэдлэг, боловсрол, гэр бүл
 Эх орон гэж хаанаас эхэлдэг юм бэ:  Орчлон өөрөө эхлэл төгсгөлгүй
Мөнгө гэж юу вэ: Хэрэглээ
 Мөнгөгүй байж үзсэн үү: Үзсэн
Мөнгөгүй амьдарч болох уу: Хмм...
Онгод гэж таны хувьд:  Хүнд өөрт нь асар их хуримтлагдаж байгаад тэсэрч байгаа цэнэг, эрч хүч
Хамгийн сүүлд уншсан ном:   Айн Ридийн зохиолууд
Сумо үздэг үү: Таарвал хааяа харна. Гэхдээ хайран цагаа үрэхийн нэмэр юм билээ.
  Хүндэлдэг мэргэжил нэгт нөхөр: Равдан ах
Хаанаас эрч хүч авдаг вэ: Өөрөөсөө л авна шүү дээ

3. Улс төр болон урлагын тухайд

-       Уран илтгэхийг урлаг ч гэж үздэг. Гэхдээ энэ ажлыг та жүжигчнийхээ үүднээс хийдэг юм уу, эсвэл зүгээр л таны дотроос гардаг уу?
-    Ерөөсөө амьдралын утга учир зөв ойлголцол шүү дээ. Тэгж байж л улс орны хөгжил ярина уу гэхээс мянга улс төр, эдийн засаг, үзэл бодлын талцал яриад нэмэргүй л дээ. Хувь хүмүүсийн эрх үүрэг, хариуцлага л өндөр байвал улс орон хөгжинө. Тэгэхээр хувь хүн би ямар байх ёстой вэ. Энэ ертөнцөд танигдаагүй, нээгдээгүй их олон зүйл байна. Хүний оюун санаа бол дуусашгүй баялаг. Эрдмийн бяд гэдэг нэг алтны уурхайг ашиглаад, газрыг нь эргүүлээд дуусгахтай адилгүй. Түүнийг л хүмүүстэй хуваалцаж явах юмсан гэдэг хувь хүний бодол юм. Тэрнээс биш жүжигчнийхээ чадвараар далимдуулаад байгаа юм биш. Өөрийнхөө дотоод чанарыг л хүмүүстэй хуваалцаж байгаа хэлбэр. Бидний өнөөдрийн ядуу байгаагийн учир мэдлэг байхгүй, хүн нь хүн болж чадаагүй, түүн дээрээ энэ ороо бусгаа орчлонгийн жам жаягийг зөвхөн өнөөдрөөрөө төсөөлөөд байгаа. Ийм богинохон бодлуудыг задалж, холын ухаантай байх харааг нь нээх юмсан гэсэндээ л. Янз бүрийн сэдвээр ярьдаг л даа. Заримдаа өөрийгөө чамлах чамлалт надад байдаг учраас нэлээд мэдэцтэй, бодитой байж байж ярих ёстой. Хий хоосон мөрөөдөл биш, бодитой хандах хандлага хэрэгтэй.

-    Яагаад чамлах гэж? Та чинь дуулдаг, шүлэглэдэг, жүжиглэдэг, бас лекц хүртэл уншдаг нэг хүний хувьд хэтэрхий олон авьяастай хүн шүү дээ?
-    Хүнд чинь андуурдаг нэг аюул байна аа. Өөрийгөө юм мэддэг, чаддаг, авьяастай гэж боддог андуурлууд бас их байх юм. Биеэ тоохоос илүү. Өөрийгөө тоох тоолт бол хүнд заавал байх ёстой. Чаддаг юмаа чаддаг, мэддэг юмаа мэддэг, хийдэг юмаа хийсэн шиг хийдэг гэж өөрийгөө тоох, өөртөө итгэх итгэл, мэдрэмж, тухайн нийгмийнхээ хаахна явна гэдгээ олоод харчихсан хүмүүс бий. Гэтэл тийм биш атлаа түүнээс давсан авир гаргадаг андуурлын өвчин бас байна. Тийм ч учраас бусдаас ялгарах гэж нэг сэнтий зайдлаад, тэр сэнтийгээрээ далимдуулж хувийн амьдралаа дээшлүүлдэг, тэр зорилго нь хэвийн, амьдрах гэж ядаж байгаа хүмүүсийн амьдралд гай тарьж байна.

-    Төрийг, улстөрчдийг хэлээд байна уу?
-    Ер нь манайхан нэлэнхүйдээ тийм болчихож. Зөвхөн улстөрчид рүү хандсангүй л дээ. Сэнтий гэхээр л УИХ-ын гишүүний суудал гэж андуурч болохгүй. Байгуулага бүрт, хороо, дүүрэг, баг дээр хүртэл хөөрхөн хөөрхөн сэнтийнүүд байна. Тэр сэнтий болгонд нөгөө андуурлууд чинь аалзны тор шиг тогтчихож. Энэ андуурлыг яаж өөрчлөх вэ гэвэл хувь хүн болгон өөрийнхөө хариуцлагыг ухамсарлаж, эрх чөлөөнийхөө үнэ цэнийг мэдэрсэн л байх ёстой. Тэр олон хувь хүмүүсийн тал талаасаа нийлсэн уулзвар нь энэ сэнтийний өвчинг задалж хаях учиртай.

-    Таны тоглолт болгоныг шахуу үздэг л дээ. Тайзан дээр их эмоцитой, дуулах тань хүртэл жүжиг шиг л байдаг шүү дээ. Ингэхийн тулд толинд хараад давтах ч юм уу, их бэлтгэл шаарддаг уу?
-    Үгүй, үгүй. Жүжигчид толинд хараад бэлтгэдэг л юм гэнэ лээ, надад тийм юм байхгүй. Энэ чинь мэдрэмжийн асуудал шүү дээ. Дотоод ертөнц, дотоод уурхай, дотоод шаталтын хөдөлгүүрийн хурдтай холбоотой асуудал. Дуу ч бай, шүлэг ч бай, жүжиг ч бай бүгдийг өөрийн сэтгэлээр, биеийнхээ эс болгоноор урсгаж л хүргэхгүй, тэгж өөрөө тайзан дээр амьдрахгүй юм бол хүн юм үзсэн болохгүй. Надтай хамт амьдарч, надтай хамт шаналж, надтай хамт задарч, надтай хамт онгирч байж хүн юм үзсэн болохоос биш театрт ороод зүгээр нэг хуурамч, хоосон, дотоод хөдөлгүүр нь ажилладаггүй гөлгөр ертөнцийг үзээд хүн оюуны авшиг авахгүй. Урлагийн таашаалыг мэдрэхгүй. Энэ бол миний хувийн ажиллагаа. Тэрнээс биш жүжигчин болгон өөрийн гольдролтой. Толинд хараад давтдаг л гэсэн, зарим нь хүн, амьтныг дуурайж байж дүрээ бүтээдэг л гэсэн. Арга барил янз янз. Зүгээр үнэн үү үнэн, зөв үү зөв, сонин уу сонин л байх ёстой. Элдэв чимэг нэмрийн хэрэггүй.

-    Яагаад Р.Чойномынхоос өөр шүлэг уншдаггүй юм бэ?
-    Үзэл бодол таардаггүй. Равжаа хутагт, Р.Чойномын шүлгүүд их зөв амт амтагдсан, үзэл бодол, санаа нэг цэг дээр очиход их дөт. М.Цэдэндорж гуайг их уншина.

-    Б.Баабараас нэг ном авчихаад хоёр хоног хаалгаа түгжээд уншсан гэсэн. Та хоёр яагаад тийм их найз юм бэ, шал өөр улсууд харагддаг шүү дээ?
-    Баабар бол 20 дугаар зууны төгсгөл, 21 дүгээр зууны эхлэл үеийн Монголд үзэгдэл болсон хүн гэж хүндэтгэж, үнэлдэг. 20 дугаар зуунд Бямбын Ренчин гэж мундаг хүн байлаа. 21 дүгээр зуунд Баабар юм. Яг суурин англи хэлнээс нь монгол руу орчуулдаг, тэгээд тэр улс төр, эдийн засгийн том номуудыг орчуулна гэдэг чинь. Шинжлэх ухааны доктор шүү дээ. Баабарын энэ их хүчтэй оюун санааг цэнэглэж, тос нэмж байдаг хүн нь түүний эхнэр Д.Амараа гэж хүн байгаа. “Хувь заяагаа сонгох” нь номыг цуг орчуулсан. Зан характерийн хувьд ч гэсэн бид хоёр жинхэнэ нийлнэ шүү дээ.

-    Их муухай, хүн тогтохын аргагүй хорон үгтэй шүү дээ?
-    Үнэн үг хүнд муухай сонсогддог юм. Би ч өөрөө бас нэг тийм үгтэй л дээ. Түүгээрээ нийлдэг биз.

-    Тэгээд бас сонгуульд азгүй?
-    Азгүй биш юм аа. Монголын ард түмний оюун санааны хэмжүүр л болж байгаа юм. Ямар ард түмэн байна, тийм төр байна гэж Достоевский хэлсэн. Монголчууд сонголтоо хийхдээ алддаг, андуурдаг явдал бий гэж би түрүүн хэлсэн шүү дээ. Одоо тэр андуурах алдах нь илааршиж байгаа байлгүй дээ.

4. Амьдрал, уран бүлээлийн эргэн тойрон

-    УБДС-ийн кинодрамын ангийг хамт төгссөн 27 хүнээс хоёрхон жүжигчин гарсан. Нэг нь Сүххуяг, нөгөө нь би гэж та хэлсэн. Яагаад?
-    Яг жүжигчнийхээ ажлыг хийгээд хүмүүст хүрэхээр дүр бүтээсэн хүн гэвэл Ж.Сүххуягийг хэлнэ. Найруулагчийн ажил хийж яваа нэг хүн бий, Найдандорж. Дорвитой бүтээл хийснийг нь л хэлж байна шүү дээ. Би ангийнхныгаа буруутгаж байгаа юм биш. Урлаг гэдэг төрөлхийн байгалиасаа заяасан авьяасыг л өлгийдөж авдаг юм аа. Тийм юмгүй бол нулимаад хаядаг. Урлаг бол улс төрөөс хатуу.

-    Та өөрөө жаахан сагсуу гэдгээ хэнээс ч нуудаггүй, байх ёстой зан, миний мөн чанар гэж үздэг. Харин ээж тань хааяа зэмлэхүү?
-    Үгүй үгүй. Миний ээж чинь их бодь хүн шүү дээ. Тэгээд би эмээгийн хүүхэд л дээ. Тийм болохоор надад ээж маань юм хэлээд байхгүй. Намайг хүн болгосон хүн бол эмээ ээж. Эмээ маань их овсгоотой, уртын дуу сайхан дуулна, намайг үнэлнэ цэгнэнэ. “Амьтантай таарахгүй нэг л хүн гарах вий дээ миний хүү” гэдэг байсан юм. Эргээд бодоход миний амьдралд хандаж байгаа хандлага, зөрчлүүдээс л болсон юм байлгүй дээ.

-    “Илүү сартай зун” кино таныг алдарт хүргэсэн эхний кино, Галаа гэж нэг гэнэy цайлган, жаахан сагсуудуу мөртлөө сайхан сэтгэлтэй залуу. Танай найруулагч хүртэл “Сосорбарамын хүн нь өөрөө яг Галаа байхгүй юу” гэж байсан. Гэтэл одоо та их өөрчлөгдөж, тэр үеийн Сосорбарамаас их юм үлдээгүй юм шиг. Зожигдуу ч юм уу?
-    /Инээгээд/ Тэр суурь нь арилаагүй ээ хө. Суурь нь бол тэр хэвээрээ байгаа. Зүгээр хүн бойжно шүү дээ. Хүүхэд дандаа нусгай байхгүй биз дээ, хамраа цэвэрлэнэ. Тэрэнтэй адилхан хүн бойжно. Юм уншина, танина, мэдлэг мэдээлэлтэй болно. Галбадрах өдий насанд хүрээд энэ хэмжээнд юм үзээд ирэх юм бол яг л ийм байна. Ганцаардуу, гэртээ голцуу байвал юманд төвлөрөхөд амар байдаг юм л даа. Ажлынхаа өрөөнд. Тийшээгээ нэг орвол гарахгүй жаахан удна. Тийшээгээ орох гэж бас жаахан удна. Тийм л юм. Гарахаар л хэцүү байна даа. Б.Догмидын хэлдгээр “Шувуу хүртэл буруу дэвээд” байх шиг.



-    Таныг Д.Нямгаваа найруулагчийн “Чингис” хаан кинонд тоглохоо больсноосоо болоод нэлээд сэтгэлээр унасан, бас ч үгүй нэлээд балгасан гэж сонссон?
-    Тэр ч яах вэ, түр зуурын л юм болсон доо. Чингисийн дүрээс хасагдахаасаа өмнө би бас бодож байсан л даа, зөн совин ч байсан юм уу. Хэрвээ би Чингист тоглож чадахгүй бол амьд явж бараг чадах болов уу гэж. Яг цагаа тулахаар тийм биш байсан. Улам ч ирлэгдэж, улам ч хатуужсан. Чингис хааны амьдралын түүхийг, зөв буруу он саруудыг, аян дайн хийсэн тэр их аллага таллагуудыг, өөрийнх нь амьдрал, ертөнцийг таньсан сургаалиудыг нь уншаад ирэхээр, Чингис хааны дотоод ертөнц надад дүүрэн байгаа учраас санаа зоволтгүй байсан л даа.

-    Чингист тоглохоо больсноо сонсонгуутаа та үсээ тайрсан шүү дээ. Яасан хурдан ургаа вэ?
-    “Атга нөж”-д тоглох гэж ургуулсан юм аа. Жил гаруй ургуулсан.

-    Тэрнээс хойш нэлээд олон Чингисийн тухай кино гарсан. Ц.Төмөрбаатар гуай нэгэнд нь тоглосон байна лээ. Танд урилга ирсэн үү?
-    Ирсээн. Жигжидсүрэн багшийн “Усан дээрх гал” гэж нэг тууж байдаг юм. Чингис, Жамуха хоёрын идэр үеийг харуулсан. Түүгээрээ кино хийнэ, Чингист тоглооч гээд яриад л яваа. Аль дээр үеэс л “Би Чингис хаанаар кино хийвэл Сосорбарамыг л тоглуулна” гэж ярьж байсан л даа. Сосорбарамаар Чингисийг бүтээлгэх юмсан гэсэн олон хүн байдаг юм аа. УГЖ Дамчаа гуай, Жигжидсүрэнг гуай, Нямгаваа байна. Талийгаач Сорогдогийн Жаргалсайхан ч гэсэн намайг тоглуулья гэж нэлээд явсан л даа.

-    “Чингис хааны нууц түүх” зохиолоороо юу?
-    Тийм тийм. Одоо Эрдэнэбулган гуайн хийж байгаа зохиолоор. Дэлхийн хүн учраас Чингис хааны түүхээр олон хүн кино хийж байна. Чингис хаан ч олон хүн алсныхаа хэрээр олон хүнийг тэжээж байх шиг байна. Эрдэнэбулган гуайн энэ кино гайгүй сайн болчихоосой, хөрөнгө мөнгө нь гайгүй олдоод гайгүй жүжигчид орсон юм чинь тэр хэрээрээ гайгүй кино болчихоосой л гэж хүлээж байна. Японы Чингис гарсан гэсэн би үзээгүй, тааруухан болсон л гэж сонссон.

-    Та хэдтэйдээ эхнэр авсан бэ?
-    22-тойдоо. Кинодрамын ангийн оюутан байсан.

-    Таныг ид нэрд гарч байх үед “Чамаас сайн жүжигчин байхгүй” гээд архи сөгнөөд гүйх ч хүн байсан, хайртай дуртай гэх хүүхнүүд ч байсан гэж сонссон. Харин та өөрөө эхнэрээсээ өөр эмэгтэй хүнд сэтгэл алдарч үзсэн үү? Хүний л ёс шүү дээ?
-    Хүний ёс гэж юу байх вэ дээ. Хүсэл хязгааргүй, шунал хязгааргүй. Үүнийг чинь хумиж, хязгаарлаж байдаг зүйл бол ухааны чагтага. Сайхан зүйлд сэтгэл татагдана гэдэг чинь хүнд байтугай бурханд тохиолдох зүйл шүү дээ. Гэхдээ унаж тусаад дагаад явсан зүйл надад алга.

-    Циркийн нэг явдал мандаад, тэр үед л хүн алдахад ханиас өөр хэн ч хажууд байдаггүй юм билээ гэж та яриад байсан. Тэр юу болсон юм бэ?
-    Б.Лхагвасүрэн гуай “Хүний давтамж” гэдэг шоу хийх гээд хэдэн жүжигчдийг урьж оролцуулсан, уригдсан хүмүүсийнх хагас нь очоогүй. Тэр өдрийн тоглолтон дээр үзэгчид бид нарын хооронд бага сага зөрчил гараад өнгөрсөн, одоо ч бараг эдгэж дээ. Согтуу хөлчүү гарлаа гэж хэл ам хийсэн юм.

-    Таныг уу?
-    Тийм. Уг нь миний зүрх жаахан муу байсан, яагаад тэгж харагдсан юм билээ. Тэгээд над руу дайрахаар нь би нүдэн дээр нь архи авчруулаад “Архи ууна гэж үүнийг хэлдэг юм” гээд уухгүй юу. Тэрнээс болоод эмнэлэгт хүргэгдэж, “шок”-нд орж бөөн юм болсон л доо. Ер нь бол хүнийг таних их олон зүйл надад тохиолдсон. Хүмүүс чинь их арчаагүй юм билээ. Машин тэрэг рүү ялгадсаа цацах, гэрийн үүдэнд өгөршсөн даавуу авчраад уячих гэх мэт элдвээр л аашилж байсан. Ганц тэр ч биш. Зоригийг алуулсны дараа бараг сар шахам надад их дарамт ирсэн. Гэхдээ миний зовлон миний л зовлон. Бусад руу зовлонгоо нялзайгаад байгаа хүнд би дургүй. Хүн өөрийнхөө мэдэх ёстойг, мэдэж чадах ёстойг чадаж явахгүй бол чамайг хэн ч хайрлахгүй гэдэг л бодол надад төрсөн. Яг нарийндаа хүнийг зүдэрч явахад үлддэг юм ганц хань л байдаг юм билээ.
Энэ тухай одоо ярихаа больё ах нь ажилтай байна гэсээр бидний яриа өндөрлөсөн юм.

-    Баярлалаа. Өнөөдөр орой Драмын театр үзэгч олны хөлд дарагдана гэдэгт итгэлтэй байна. амжилт хүсье Со ахаа.